Fyrir þá sem vita ekki neitt hvað er að gerast lesið:

1. kafla http://www.hugi.is/hp/greinar.php?grein_id=64010
2. kafla http://www.hugi.is/hp/greinar.php?grein_id=64121
3. kafla http://www.hugi.is/hp/greinar.php?grein_id=64230
4. kafla http://www.hugi.is/hp/greinar.php?grein_id=64728

5. kafli, Undirheimar Azkabans

Harry vaknaði klukkan sex um morguninn og
leit í kringum sig í skóginum. Hann, Hermione
og Ron höfðu verið á flótta allan mánuðinn, hinir
krakkarnir höfðu farið heim til sín, en þau
einfaldlega gátu það ekki. Weasley fjölskyldan var
í Egyptalandi, Dursley hjónin vildu ekkert með
Harry hafa, og foreldrar Hermione höfðu verið
með fyrstu fórnarlömbum Voldemorts, enda hvað
höfðu þau átt að segja þegar Voldemort vildi vita
hvar Harry væri.

Harry sá einhverja hreyfingu í rjóðri þarna skammt frá og
öskraði
samstundis expelliarmus. Hann leit svo í
rjóðrið, og sá að þetta var bara íkorni. Hann tók
íkornann og læt Grágogg fá hann, fínt að gefa
honum smá mat.

Hermione og Ron vöknuðu innan skamms.
Hermione fór með galdur til að sjá hvar þau
væru. Þau voru á miðri eyju, rétt fyrir utan
Bretland.

„Ættum við kannski að
nota tilflutning og komast til fjölskildu minnar?” sagði Ron.

Harry ljómaði, hann langaði auðvitað að hitta
fjölskylduna aftur.

Hermione gerði ekkert annað en að kinka kolli.
Þá spurði Harry „hvað með Grágogg?”.
„Hmmm…” sagði Hermione. „Kannski ég búi til
leiðarlykil… já, ætli það ekki.” Skyndilega birtist
íkorni fyrir framan Grágogg. Grágoggur snerti
hann með gogginum, og hvarf samstundis. Þá
er komið að okkur sagði Hermione. Hún hvarf
skyndilega. Þá erum við tveir eftir. Ron hvarf svo.
Þá var komið að Harry.

Hann einbeitti sér af öllum mætti, hann bara
varð að geta þetta. Reyndar þá var tilflutningur
ekki hans sérsvið. Hann fór hægt með
töfraþuluna til að mismæla sig ekki og svo
hvarf hann.

Harry hafði ekki búist við að Egyptaland liti
svona út, hann vissi ekki að Egyptaland væri
svona dökkt yfirlitum, hvað þá svart á flekkjum,
og hann sá vatn allt í kringum sig.

„Þetta hlýtur
að vera einn töfrastaðanna.” sagði Harry við
sjálfan sig.

„Rétt er það” sagði rödd drýsils, svo
Harry dauðbrá.

„Hvar er ég?” spurði Harry.

„Í Azkaban” sagði
drýsillinn „nánar tiltekið í undirheimum” hélt
hann áfram.

„Undirheimum?” sagði Harry sljór.

„Já” sagði drýsillinn „við erum undir Azkaban”.
Skyndilega varð Harry litið upp.



Þá sá hann að það var enginn himinn,
aðeins milljónir vitsuga, sem gengu eftir
ósýnilegum stígum, hátt uppi í loftinu í áttina að
hringlaga hólki, sem lá svo upp… inn í Azkaban.
Þó Harry fyndi ekki fyrir þeim hérna niðri, þá
hryllti hann við tilhugsuninni að mæta þeim.
Hann hafði þó sprotann sinn og verndara.





…eða það hélt hann

kv. Amon