Fyrsta Harry Potter sagan mín!

Harry sat á rúminu sínu. Hann las síðu úr muggablaði sem
hafði fokið inn um gluggann. Það var bara eithvað leiðinlegt í
því. Miklu skemmtilegra að lesa galdrablöð með lifandi
myndum. Hann vissi ekki hvað hann ætti að gera. Rétt áðan
var hann að steikja beikon fyrir Dursley-fjölskylduna þegar allt
í einu kviknaði í pönnuni. Það brann allt sem var á pönnuni og
líka pannan og eldvörnu bökunarhanskarnir sem Harry notaði.
Þetta hlaut að vera galdrar því þetta var rafmagnseldavél og
pannan brann og það sem bætti það var það að Harry meiddi
sig ekkert. Hann sá bara grænan blossa sem fór yfir pönnuna
og svo var allt horfið. Þau trilltust alveg af hræðslu og reiði og
Vernon lokaði hann inni í herbergið hans. Hvað átti hann að
gera? Skólinn átti að byrja á morgun og hann var lokaður inni.
Ef hann reyndi að brjótast út þá væri það enþá verri þegar
hann kæmi heim aftur. Kannski gæti hann sett gleymskuálög
á þau þegar hann kæmi heim aftur. Nei þá væri honum
áræðanlega refsað fyrir að nota álögin í muggaheimi. ,,Hvað á
ég að gera‘‘ sagði hann við sjálfan sig. Kannski færi hann
bara ekkert í Hogwartskóla. ‚‚Ef ég fer ekki í Hogvartskóla þá
kemur kannski einhver að sækja mig. Nei það er svo lúðalegt.
Þá stríðir Draco mér og allir í Slythernum kalla mig ,,Harry
smábarn‘‘ eða eithvað þannig. Það væri samt allt í lagi, það
hlustar enginn á þau.‘‘
‚‚Ég ætla þá að hugsa málið.‘‘ segir Harry og legst niður á
rúmið sitt. Allt í einu var hann sofnaður um miðjan dag…
Hann vaknaði um miðja nótt við eithvað hljóð fyrir utan
herbergið. ‚‚Hvað er þetta‘‘ spurði hann sjálfan sig. Hann tók
upp gleraugun sín og setti þau á sig. Hann sá hann að
einhver vera var að krota á gluggarúðuna fyrir utan húsið.
Tunglið var bak við veruna svo hann sá ekki hver það var.
Veran virtist vera alveg heillengi að taka eftir Harry en allt í
einu hoppaði hún niður. Harry hafði staðið þarna á sama stað
þegar hann virti fyrir sér veruna en núna stökk hann að
glugganum. Hann leit niður og sá að veran var horfin. Hann
pírði augun út í tunglsljósið til þess að sjá einhverja
vísbendingu um hvert veran hafði farið en hætti því þegar hann
áttaði sig á því að hún hafði bara horfið. Hann gekk í átt að
rúminu og lagðist niður.
‚‚Nei‘‘ hann hoppaði upp úr rúminu. Veran hafði krotað
eithvað á rúðuna. Hann þaut í átt að glugganum. Á hann var
skrifað með rauðu blóði:
‚‚Ég er mættur fyrir hönd Voldemorts og ætla að drepa þig.
Fyrst ætla ég að drepa vini þína í Hogvartsskóla, Hermione,
Ron og Dumbledore og kannski fleiri ef ég nenni. Svo kem ég
til þín og drep þig…‘‘
Harry varð alveg rosalega hræddur. Hann tók til dótið sitt og
klifraði út um gluggann. Hann var mjög heppin af því að veran
hafði skilið eftir stiga og Harry klifraði niður…