þetta birtist í dag á heima síðu ÍHÍ kanski frekar seint en svona það.


1. lota leiksins var mjög spennandi og okkar menn sýndu á köflum algeran snilldarleik, voru agaðir og sjálfsöruggir. Allt leit út fyrir markalausa lotu en þegar 23 sek voru eftir af lotunni skoraði Egill Þormóðsson eftir sendingu frá Þorsteini Björnssyni og gaf liðinu gott nesti inni í leikhléið.

Í 2. lotu var allt í járnum og mikið jafnræði með liðunum og ef eitthvað var voru Íslendingar sterkari. Lotunni lauk með jafntefli 2 – 2 og mörk íslenska liðsins skoruðu Þorsteinn Björnsson og Andri Mikaelsson, báðir óstuddir.

Staðan var því alls ekki slæm þegar 3. og síðasta lota hófst og þurftum við ekki nema að auka forskot okkar um eitt mark og halda því til leiksloka. Því miður fór það ekki svo heldur gekk allt á afturfótunum og Spánverjar skoruðu hvert markið á fætur öðru og unnu að lokum lotuna 4 – 0 og þar með leikinn 6 – 3 og eftir sátum við með sárt ennið. Strákarnir börðust þó vel allt til enda en voru daprir í leikslok.

Það er grátlegt til þess að hugsa að sitja eftir í 3. deild eftir að hafa tapað aðeins tveimur lotum í tveimur mikilvægustu leikjunum… við töpuðum bara fyrstu lotunni á móti Kínverjum og þeirri síðustu á móti Spánverjum – og töpuðum stórt.

Í leikslok var Kolbeinn Sveinbjarnarson valinn besti leikmaður leiksins og síðan í beinu framhaldi var Þorsteinn Björnsson fyrirliði valinn besti leikmaður íslenska liðsins á mótinu. Einnig hlaut íslenska liðið þann heiður að Orri Blöndal var valinn besti varnarmaður mótsins af þjálfurum og liðsstjórnum hinna liðanna.

tekið af íhí.is