Langaði að sýna ykkur Tele-bastard-projectið mitt sem ég er búinn að vera að dúlla mér í að breyta, bæta og misnota í gegnum þó nokkurn tíma núna.
Þetta eru partar héðan og þaðan af jarðkringlunni.
Boddíið er tokai tele boddí keypt í einhverju skúmaskoti, aftan úr bílskotti í London af vini mínum.
Hálsinn er af Gömlum Morris strat-copy með ´70s haus. Jumbo frets, bullet trusrod og elgömlum Fender vintage tunerum.
Pickguard-ið er næfur þunnt (old style), sniðið af Gunnari Erni
Pikkupparnir eru Seymour duncan antiquity keyptir í Tónastöðinni .
Bigsby-ið keypti ég í hljóðfærahúsinu en skipti bridge-inu út fyrir mustang stól sem ég man ekki hvar ég fékk (var fullur að panta af netinu og fékk bridge-ið sem óvæntan glaðning einn daginn þegar ég átti síst von á:).
Volume/tone takkarnir eru af eldgömlum vintage MXR envelope filter gíter effect sem er löngu hætt að framleiða.
Svo skellti ég í hann 4 way pikkuppa swith þar sem ég get látið báða pikkuppana hegða sér eins og hálfgerður humbucker í fjórðu stillingunni.
Eins og þið sjáið er þessi gaur búinn að lenda í ýmsu. T.d hefur boddíið bókstaflega verið teymt í bandi í gegnum urð og grjót, mold, snjó og drullu í brjáluðu veðri. Síðan útatað í skóáburði sem var svo þveginn af og út kom þetta lúkk.
Ef þið skoðið pickguardið vel þá sjáið þið að það eru ennþá leifar af storknuðu blóði undir strengjunum eftir frekar “rólega” og “yfirvegaða” spilamennsku á einum tónleikum;)
En á heildina litið er þetta laaanguppáhaldsgítarinn minn þótt hann sé allger bastarður því hann sándar allveg eins og motherfokker, geggjað tele sánd. Ég á nokkra þrusugítara en þessi er bara með langmesta mojoið:)
vona að þið höfðuð gaman að þessu:)
"To me a guitar is a guitar and they need to be played. Not be in museums or treated like holy relics." ~Joe Bonamassa~