ég var með flying vinn minn top wrappaðann, hann var þannig þegar ég fékk hann svo ég hélt honum bara þannig, ég hef ekki hugmynd um það hvort það hafi breytt einhverju því ég prófaði aldrei að srengja hann upp á hinn veginn meðan ég átti hann.

Það er samt alveg ótrúlegt hvað minnstu breytingar á gítar geta breytt miklu, ég átti einusinni les paul eftirlíkingu sem var með nut úr beini, það brotnaði þegar trommuleikarinn minn lamdi mig einusinni í hausinn með gítarnum, ég fór með gítarinn á verkstæði og viðgerðarmaðurinn setti í hann nut úr plasti, þetta plastnut rústaði algjörlega sándinu í gítarnum.

I believe I have gained a good amount of sustain. But this is not being the topwrapping itself, but the fact that the topwrapping allows me to lower the tailpiece all the way down, so that it is in full contact with the body

Hef ekki prófað þetta en sé alveg hvernig þetta gæti virkað. Prófa þetta kannski næst þegar ég skipti um strengi.

Gibson wrappaði öllum sínum strengjum svona fyrstu árin, ef ég man rétt.

Massíft vesen ef maður er með string-through body system.

Var alltaf með Les Paulinn minn strengjaðann svona. Gerir manni kleyft að lækka brúnna mun meira niður og græðir þar af leiðandi meira sustain á því.