Ekki ofmetnir, heldur ofverðlagði

varst það ekki þú sem átt gibson les paulinn sem mig langar alltaf svo í? :D

Hvernig meta menn ofmetið hljóðfæri!

Er með einn gibsons les paul custom sem er hverrar krónu virði.

Það eina sem mér finnst ofmetið eru Þungarokksborðplöturnar. Rusl viður og enginn metnaður í hönnun nema útlitið!

En auðvitað er fólk sem finnst ódyrt að kaupa fiðlu á 800 miljónir. bara þegar kemur að gæðum í hljóðfærum þá borga menn bara fyrir græjurnar sínar.

Svo er líka hitt að menn sem hafa kannski lært í 5-7 ár eða jafnvel minna, eða æft sig heima í 10-12 ár.
Finna þeir mun!
Eru þeir ekki bara betur settir með Epi?

Skil ekki alveg að á Íslandi þarf helst byrjandagítar að kosta 2-5 hundruð þúsund!
Enginn magnari er nóu góður! Allavega ekki undir 150 þ kalli!
Svo eru menn að bjástra með vonda pictækkni og óhreina hljóma og fela sig bak við vegg af pedulum og drivi!
Hvaða máli skiptir þá hvort menn eru með vandaðan gitar og gæðalampamagnara, þegar er einhvað metalsonne electrósnistk pikkuppadrasl á leiðinni!

Mín skoðun er einföld.
það eru gríðarkega margir með gríðarlega flottargræjur sem þeir nýta ekki.

Það eru margir með ameríska fendera og Mesalampamagnara sem gætu allt eins verið með Squier og spider.

Og þegar þekkinginn eykst og spilagetan þá verða menn minna fordómafullir gagnvart græjum.

Hljóðfæri eru einfaldlega jafnmikilsvirði og menn vilja borga fyrir þau.
Gallin er að tíska hefur of mikið að gera með eftirspurn.
jafnvel meira en gæði.

E.Ha