Það er ekki hægt að segja að tabulature sé fyrir heimskingja.

Munurinn á tab og nótum er í rauninni ekkert ósvipaður og munurinn á því að vera fótgangandi eða vera á bíl. (kann að virðast mjög undarleg samlíking… :) Þetta eru líkar samlíkingar að því leyti að það geta “allir” gengið á frekar auðveldan hátt, en það er ekki hægt að gera alveg einsog maður vill fótgangandi. Bíllinn býður manni öfluga leið til að komast þangað sem maður vill en það kostar mun meiri einbeitingu að læra á hann og tileinka sér það sem hann hefur uppá að bjóða.

Það geta allir (gítarleikarar) lært að lesa tab-kerfið en fyrir utan takmarkanir sem kerfið hefur; þ.e. lengdargildum er áfátt ofl. er þetta mál búið til sérstaklega fyrir gítarleikara og ef gítarleikarar væru bara látnir læra þetta kerfi en ekki nótnakerfið, myndu gítarleikarar einangrast alveg rosalega því engir aðrir tónlistarmenn myndu skilja nóturnar þeirra og gítarleikarar myndu ekki skilja nótur annarra tónlistarmanna.
Helsta röksemdafærslan sem ég hef heyrt fyrir því af hverju ég ætti ekki bara að læra nótur en ekki tabs er sú að ef maður fær lag á blaði og á að spila það, þá kemur munurinn á tabi og nótum í ljós þannig að þú getur bara ekki spilað lagið nema hafa heyrt það ef það er á tabi.
Ég lærði að spila á gítar með tabs og ég hlýt því að standa í þakkarskuld við það kerfi en þegar allt kemur til alls, þá er tabið ekki endapunktur heldur stökkpallur yfir í nótur!

Niðurstaða:
Gítarleikarar, takið tíma í að læra nótnakerfið, jafnvel þó það sé hrútleiðinlegt til að byrja með þá er ótrúlega gott að kunna þetta! Fólk sem er þjálfað í að lesa nótur getur lesið þær miklu, miklu hraðar heldur en tab-gæinn sem var að tala um sinfóníuna hér nokkrum greinum ofar.

kveðja.