Ég hef tekið eftir því að ENGINN.. Okay þetta var ekki mikil leit, en ég fór í leit og fann enga grein um Þverflautuna! Ég sé að, allaveganna einn, hefur sett greinum hljóðfrærið sitt, svo ég geri bara það sama :) Enda verður nú að fara að senda inn hérna efni. En allaveganna, svo ég haldi mig nú við efnið þá er ég að fara að skrifa um þverflautuna.

Ég hef verið að æfa á þetta hljóðfæri lengi. Kanski ekki eins lengi og margir aðir, en ég er allveganna á 6 árinu mínu núna á henni. Nýlega, dýrka ég hana útaf lífinu, enda á ég flautuna mína orðið sjálf og allt, spælsti á eina flotta og fína. Ég hafði aldrey planað að æfa lengi á þetta hljóðfæri, mér fannst það leiðinlegt og hreinlega nennti því ekki. Það var kanski þverflautu kennaranum mínum að kenna, því að einn daginn varð e´g svo pirruð á honum að ég hennti þverflautunni í hann, sem betur fer ekki minni, En að líta á mig núna, komin í lúðrasveitr, farin á mót, komin í Lúðsrasveit Æskunnar og alles, þá finnst mér þetta bara fjandi gaman og sé ekkert eftir því að hafa farið að halda áfram.

Og svo að ég fari ekki útaf efninu, þar sem ég ætlaði að skrifa um hljóðfærið mitt en ekki mína lífsögu. Þá er best að byrja á því.

Um þverflautuna.

Þverblásnar flautur eru með elstu hljóðfærum, allt frá beinflautum frumþjóða. Frá öldunum fyrir Krist eru þekktar nokkurskonar þverflautur með sex götum en elstu áreiðanlegar heimildir um þverflautur eru frá 10.öld og þær urðu síðan ansi vinsælar í Evrópu á 12. öld. Á þessum tímum voru flauturnar langoftast smíðaðar úr tré.

Eftir að hljóðfærasmiðir úr Hotteterre fjölskyldunni í Frakklandi endurbættu smíði flautunnar og settu á hana einn klappa jukust vinsældir hennar. Allir vildu spila á flautu, meira að segja kóngarnir (Friðrik mikli, Prússakóngur var snjall á flautuna) og tónskáldin fóru að semja flautukonserta í gríð og erg. Á Íslandi er svo getið um Pétur bónda sem lék á flautu við vikivaka-hátíð árið 1757.

Á síðari hluta 18. aldar voru gerðar ýmsar breytingar á flautunni og margar tilraunir gerðar með að smíða betri flautur, en það er ekki fyrr en Þeóbald Böhm gullsmiður og flautuleikari hannaði nýja flautu á fyrri hluta nítjándu aldar að flautan tekur á sig þá mynd sem við þekkjum í dag. Síðan þá eru flauturnar langoftast smíðaðar úr málmi, silfur er algengast en einnig er voða vinsælt að eiga hljóðfæri úr gulli (eða a.m.k. munnstykkið).

Þar sem ég hef verið skömmuð of mikið fyrir c/p þá er best að sýna hvar ég fann þetta.

http://www.folk.is/flute/?pb=sidur&id=635469

En allaveganna, þetta er þá um flautuna hina frægu. En allaveganna, Takk fyrir mig!