Ég verð að viðurkenna það að ég grét yfir endinum. Þetta er ótrúleg saga og hræðileg örlög þessara tveggja persóna sem vildu bara elska hvort annað.
Kuti þú hefur gefið mér eitthvað til að hlakka til: fyrstu skáldsögu þinnar.
Mér fannst t.d. ótrúlega táknrænt hvernig þú sýndir fram á hringrás lífsins í þessari klausu: “…þá var blóðið þeirra tekið og sáð yfir akra landsins…” Þetta sýnir að lífið og ástin er endalaus. Þó þau séu horfin úr þessu lífi þá munu þau elska hvort annað að eilífu.
Með tárin í augunum,<br><br>[-=NeF=-]bbf3
<a href="
http://angels-gone.com/home.htm"><strike>godspeedyoublackemperor</strike></a