Einfaldasta ástæðan fyrir að vabbi svaraði líka er að við erum að lana og á meðan ég lá í grátköstunum úr hlátri benti ég honum á hve þvílíkt heimskur þú ert.
En okay, ég skal svara fyrir því litla sem hægt er að svara af fyrra svarinu þínu.
Þú ert búinn að skjóta þig svo oft í löppina að þú veist ekki hvort þú sért að koma eða fara. Þú ert bara svara því sem ég er að segja einfaldlega útaf því að þú villt ekki vera minni maður heldur en ég. Eða þú heldur það að svara ekki þá ertu minni maður en einhver annar. Ég er ekki frá því að ég held að ég hafi aldrei á þessari stuttu ævi minni lent í eins anslegum samræðum við eins ansalega menn, eins og ykkur á huga.
Mér gæti ekki staðið meira á sama hvort ég sé minni eða stærri maður en þú, ég er bara ég og þannig er ég Ég fæ nákvæmlega ekkert egó-boost útúr því að svara þér, eina ástæðan fyrir því að ég virkila nenni að svara þér er að sjá hversu grátlega hörundsár þú ert
Er það must hjá öðrum hvorum ykkar að standa uppi sem sigurvegari í að ,,rífast" á huga? Bara svo þú getir afrekað eithvað yfir daginn?
Tapaðar eða unnar samræður, mér er nákvæmlega sama, hugi er bara afþreying hjá mér og þegar ég sé aula eins og þig vera að tjá þig á óviðeigandi hátt þá bara er ég með of litla sjálfstórn til að svara fyrir. og hvað hitt varðar þú hefur því miður ekki hugmynd yfir því hvað ég afreka yfir daginn, ég er í skóla, vinnu og íþróttum.
Þannig afhverju að eyða tíma þínum í að svara mér aftur og aftur og einfaldlega bara svara út í bláin, BARA TIL AÐ SVARA?
Ég held að þú ættir að standa uppúr tölvustólnum og velta þessari spurningu aðeins fyrir sjálfan þig. Ef ég er svona mikill vanviti og so on, afhverju ertu þá að svara mér með heilu ritgerðunum ? Þú segist
vita að ég geti ekki svarað fyrir mig, afhverju ertu þá að svara fyrir þig og vonast eftir svari? Því miður í þessu tilfelli þá lýtur þú út fyrir að vera vanvitinn í þessari setningu hjá þér.
En já, nóg af mér, hvað með þig ? Er þetta nógu mikið challange fyrir þig?
Hefuru núna LOKSINS eitthvað að gera?