Það er deginum ljósar að öllu skal nú tjaldað til í þeim sóða tilgang einum að ná sér niður á mikilmennunum
Artemisi Fowl, því gæðablóði sem um hafa verið skrifaðar margar af bestu bókum síðustu ára og svo mikilmenninu og dáðadrengnum
Kafteini Ofurbrók sem það eitt til saka unnið hefur er að vera ungviðinu góð skemmtun í skammdeginu.
Það má vera öllum vel hugsandi einstaklinum ljóst hvað er í gangi. Allir sem snefil hafa af greind eða sómatilfinningu sjá í gegnum það sem að pörupiltarnir úr GGRN hafa fram að færa heldur ekki vatni.
Í nýjustu bókinni um
Artemis Fowl er einmitt þessari baráttu góðs og ills lýst fjálglega, þegar að Artemis þarf að eiga við Demónana.
Ég held einmitt að Demónar nútímans séu einstaklingar af því kaliberi sem við sjáum í
Roosternum og
Fídelnum. Illa innrættir og allt að því vangefnir. Þeir hýrast í myrkri, vonleysi og depurð og hafa unun af því að skjóta úr launsátri á meðborgara sína sem fátt hafa til saka unnið, annað en að vera vinum sínum kærir og vilja öllum vel.
En það er ekki fyrir hvern sem er að sjá í gegnum drulluboðskap Roosters og Fidels, enda herja þeir á veikgeðja unglinga í von um að þeir sjái ekki þann hrylling sem þeir boða, heldur gerist einnig boðberar þess sem vont er.
Við þekkjum þetta allt úr sögunni. Við vitum að
jarðvegurinn er til staðar. Það þarf hins vegar að bregðast við þessu af afli.
Lestur bóka á við Artemis Fowl, Kafteinn Ofurbrók og auðvitað últramegateknósnilldin um hann Eragon er nákvæmlega það sem æskan þarf á að halda.
Nú þarf æska vor að rísa upp á afturfótunum, spyrna við þessari lágmenningu sem að GGRN-liðar boða. Ekki bíta á agnið sem fyrir ykkur er lagt, heldur sjáið í gegnum dauðann og djöfulskapinn sem fyrir ykkur er á borð borinn.
Megi heiður Artemis og gleði Kafteinsins vera með ykkur!
Ykkar,
BenDove