þetta er sagan um þegar ég fékk tölvuleikjanörda-hjartaáfall..
ég var í dod_omaha, axis, sniper…
ég ætlaði að fara á vinstri helming klettsins og þurfti að fara framhjá aðalinnganginum, sem ég hafði farið oft áður framhjá án þess að einhver kæmi upp á sama tíma.. en í þetta skipti komu 5 light infantry allies gaurar… SHIT!.. mér brá svo mikið að ég hélt ég yrði ekki eldri.. fyrstu viðbrögðin mín voru náttúrulega að zoom-a og skjóta upp í loftið.. ;)
annaðhvort´var ég heppnasti mother fucker í heimi eða þetta voru óhittnustu gaurar í heimi…
þetta endaði þannig að ég náði loksnins að drepa einn með sniper og tvo með skammbyssunni… og hinir drápust af fucking sprengu sem síðbúni félagi minn henti… ;p
ég held ég hafi verið með svona 0,1% í health.. ;)
..þegar á reynir verður maður að smákrakka, newbie sem skýtur út í loftið og hittir ekkert..
[DM]adolf / adolf wolfgang
<br><br>“nothing is bulletproof until its been shot” - CYP 9:13 the good book of the Crypt
“nothing is bulletproof until its been shot” - CYP 9:13 the good book of the Crypt