Tilfinningalaus maður er ég og sit úti á götu horni
Blotna í rigningunni hvað um það ég bíð eftir að ég þorni
Ég hef allann tíma í heiminum sársauki er mín ást
Annað fólk þráir rómantík en ég stari á fólk þjást
Ég elskaði einu sinni en hún gekk endsins veg og brást
Síðan þá er ég lokaður, hleypi engum of nálægt
Þú sagðir alltaf að þetta gengi ekki upp
en ég vissi innst inni að þetta var hægt
en þú hlustaðir ekki á mig, hélst þinni ranghugmynd
særðir mig djúpt, reyndir ekki að hlífa mér fyrir þinni grimmd
sendir mér ástarbréf og þetta var rómantíkst letur
svo kom dumpið með lame ástæðu en ég vissi betur
þú varst rugluð eins og flestar stelpur á þessum aldri
en þegar þær verða eldri þá er ég viss um að þær séu verri
ég vona svo innilega að þú vitir nú hvað þú gerðir
hélt samt í vonina en ég heyrði ekkert meira um þínar ferðir
þú hvarfst þín var saknað af öllum nástöddum nema mér
í þá daga var ég bitur, vegna þess að þú særðir mig
en þú varst svo leiðinleg að ekki einu sinni lífið lék við þig
þú hvarfst sporlaust ég sá dánarfregn þína í mogganum
en ég eyðilagði mitt eintak með því að hella bleki úr pennanum
á myndina sem og alla greinina skildi ekki öll saknaðarorðin
en þegar ég hugsaði um gömlu dagana þá varð ég sorgbitin

3x
ég var eitt sinn heilbrigður, en tilfinningarnar eru úr stáli
ég er það sem allir hata, já ég er sá sem á að brenna á báli
ég reyni að útskýra rétta mínar gjörðir en það skiptir engu máli
stjórnmálamennirnir eru saklausir ég er sá sem á að grýta káli í


ég stefni að því að ganga aftur eins og í öllum sögunum
hrella fólk og aðrar lífverur þá einna helst mína ást
það er að segja ef hún er ekki dáin eins og stóð í mogganum
en mig langar það nú samt ekki, ég brest í grát við tilhugsun
en hefndin tók yfirhöndina og kyngdi köggnum í hálsinum
hún nánast bað um sár og hún fær gott betur… hefndina
hefnd fyrir það illa sem hún gerði og hefnd fyrir skemmdina
sem hún gerði á mér allri ringulreiðinni sem hún olli
ég er svo bitur fyrir allt mig langar að drekkja henni í polli
en samviskan tekur þá yfirhöndina og misskunin ræður
ég er að hugsa um að hrella hana vel, þetta gerir upp hefndina
svona næstum því, réttast væri að hræða úr henni líftóruna
eða vera vægur, hætta þegar henni er farið að vanta vitglóruna
eins og hún hafi haft hana einhvern tímann, notum plan a
en fyrir þá sem voru að koma að skjánum þá ættu þið að vita
að þetta er um ást sem eins og venjulega er að gera alla bitra
þar á meðal mig og ég tel mig ekki einan um þá tilfinningu
að við ættum að senda boðskapinn út með einni stórri yfirlýsingu
til óreyndra karlmanna í þessu fagi, boðskapur allavega það sem sagt er í þessu lagi
ég veit að handan við hafið tíðkast að drekkja sorgum sínum
eftir svona hörmungar, en veistu að ég hef ekki náð þeim aldri
til að vera löglegur á svona sem þeir kalla”pöbba staldri”
svo að ég má nú heldur ekki við því að standa í einhverju faldri


4x
ég var eitt sinn heilbrigður, en tilfinningarnar eru úr stáli
ég er það sem allir hata, já ég er sá sem á að brenna á báli
ég reyni að útskýra rétta mínar gjörðir en það skiptir engu máli
stjórnmálamennirnir eru saklausir ég er sá sem á að grýta káli í

komment please