Ég sit heima að reyna að semja
Aðalega um að dópa eða að lemja
Ég þykist svaka gaur, en þarf skapið aldrei að hemja
Harðasta sem ég gerði að stíga á maur og heyrann aldrei emja
En ég verd ad fara mömmu ad sinna
Veikindunum hennar ætlar aldrei ad linna
Hún er búinn að liggja upp í rúmi endalaust
Frá vori fram á haust
Eins og Beckham upplifði fótbrot
Voru mín augu í fyrsta sinn vot
Vá ertu einn heima, geggjað nett
Sögðu sumir, en þetta er alls ekki létt
Þetta var real, ekki eitthver fucking frétt
Ég vildi ad ég hefði eitthvað að segja
Ég meina min eigin mamma að deyja
Þetta er allt svo strembið og erfitt
Eins og að öskra endalaust shitt
Því þetta er frekar stórt vandamál
Ekki lítið eins og stífluð klósettskál
Sem hægt er að leysa eða laga
Eða rétta úr eins og krumpuðum kraga
Eða of stóra spýtu að saga
Og þannig breyta í litla
Eg var að springa ur greddu, eg varð bara við sjálfan mig að fitla!
Við bjuggum bara í 1 herbergi með 1 rúmi
Þarna var ekki sæng, sjónvarp né sími
Sjitt þetta var sóun á hinu svokallaða: Tími
En hún vill að ég hjá sér hými
Hún á svo lítið eftir
Ég fer í bonair við að horfa á alla sem eru þroskaheftir
Ég er svo graður að ég fer í standpínu
Við að horfa á rotnuðu móður mína fínu
Við að lesa andrés og horfa á Mínu
Ég er að Springa, ég er alveg í klessu
Myndi sennilega fá það við að heyra í lessu
Sjitt mamma er alved að gefa upp andann
Sjitt hun er sjálf að leysa vandann
Svo ég segi við hana: Mamma ég þarf að segja þér eitt orð
Þarna vissi ég sko ekki að greddan mín myndi fremja morð
Ég var í buxunum að dunda, hönd og typpi að funda
Að hugsa um hunda, og ósjálfrátt fór ég að brunda
Upp í mömmu og hún kafnaði
Hún var talin svo sjúk að LyklaPetur henni hafnaði
Því hún í mínu brundi kafnað,
Og í hans augum því safnaði…

P.S. Segið álit