Hámenntaður karlmaður sem hangir á Huga og leggur máttleysislegar skrumskrælingar af fúkyrðum fljóta yfir hin andlegu örverpi æskunar sem að hafa mun afkastaminni toppstykki en hann sjálfur áætlar að sín þrönga hauskúpa geymi.
hann slær um sig með frösum og orðatiltækjum sem að vanlesin múgurinn tekur andköf af aðdáun við að heyra og sýna fram á mikilfenglegan skilning á tjáningarformum. það má segja að hann gefi þér
listræna sýnikennslu í tilfinningatjáningatækni:
“fag fagiddy fagfagfag homofagfag”
ég veit, ég veit kæru lesendur. ekki fara og drepa ykkur vegna þess hve hranalega þetta óbilgjarna mikilmenni afhjúpar tröllvaxinn ófullkomleika ykkar og skilur ykkur eftir í ryki óæðrunar, full af ónytjungskennd og tilgangsleysi.
Því hann hefur ekki slíðrað sverð sápukassaherforingjans. hjöltun eru greipt í greipar hans, og af einstakri einbeitingu leggur til brotina sjálfsmynda, reiðubúinn til að lítillækka undirmálsmanninn.
í þetta sinn eru það ótvírætt tónlistareyra hans sem gera hann að kóngi meðal kjána.
“ég er með mikið vit á tónlist, skrifaði plötugagnrýni í Vísi á sínum tíma, hef fengið orðu fyrir verk mín þar”
hann er fremri skítugum skrílnum því hann býr yfir ótrúlegum hæfileikum:
HANN GETUR HLUSTAÐ Á TÓNLIST OG HAFT SKOÐUN Á HENNI!!!
hann húkir ekki í daunillum pytti meðalmennskunar og spilar á hljóðfæri, syngur eða gerir plötur…
ó nei… hann ómakar sig ekki í drullunni.
hann þýtur upp frekar upp glæstasta metorðastiga tónlistarsenunar, að gagnrýna það sem aðrir gera, hraðar en siðprúð hefðarfrú í kirkjuna þegar að daunillur pilsvargur með sóðaskak í huga horfir lymskulega til hennar.
og viti menn, hann fær viðurkenningu á framúrskörun sinni. orðu.
ekki aðdáendur, peninga, góða vinnu(ályktun dregin útfrá því hvað hann aðhefst á daginn)
orðu. “fyrir verk sín” sem eru að gagnrýna. tónlist annara. í blaði sem er löngu dautt.
þrefalt húrra takk og herramenn, vinsamlegast fjarlægið höfuðfötin sem lotningarmerki, því dýrlingur hefur blessað oss með nærveru sinni.
en honum bregst bogalistinn eins og eins og fingrafátæk frakkaskytta sem horfði ekki tvisvar í runnann.
að afsaka þýðir að biðja einhvern, um að af-saka sig eins og þetta einfalda orð gefur til kynna. sem er óumdeilanleg yfirlýsing um sekt á einhverju. sem í þessu tilfelli var rapparaómenni sem gæti ekki að eitraðri tossatungu sinni þegar að hann sagðist hafa farið með fleipur á því hvaða dagur var í dag. og baðst af-sökunar á. ekki lesskilning sem er að skilja það sem maður les. en þetta veit dýrlingurinn að sjálfsögðu því hann er hámenntaður.
eins og ofangreint æviágrip sýnir augljóslega ríkir herra Brauðmylsna yfir smásálarrappmannleysunni á alla vegu. hann er hámenntaður gagnrýnandi sem hefur áhuga á ferðalögum, fiskum, quake og doom. og býr yfir lesskilning. og á orður.
ég finn hvernig hárbeitt blaðið nístir í gegnum andlega holdtekju minnimáttarkenndar minnar, og viðurkenni ósigur minn, hneigi mig auðmjúkur í duftið þjakaður af vanmáttarkennd. þú vinnur, ég skal ekki vera með skæting.
og veistu hvað, guð er til. hann heitir brauðmylsna.
Friðu