Sup…
Ég fann hér texta í tölvuni minni sem ég geriði þegar ég var að byrja.
Mig langaði að posta honum hérna, bara uppá funnið.
Ekki dæma þetta þar sem ég var að byrja þarna :)


v.1
Ég er strengjabrúða hugsana Og get ekkert flúið,
Því ég sé ekki sólina, Er lífið búið,
Því hann hefur mig í ríghaldi og ég verð að stoppa-hann,
Ég ræðst til atlögu en þá kippir hann í spottan,
Hann veit alltaf hvar ég er, ég sver það,
Að ef reyni að flýja þá verður blóðbað,
En ef ég hugsa ekki um strengina á bakinu- á-mér,
Þá kippir hann svo fast að það dettur næstum-af-mér,
En samt er ég bara einn af þúsundum brúðna,
Hann hefur okkur í hendi sér, þangað til ég byrja-að-fúna,
Og það er ekki neitt sem að stoppar hann í þessum leik sínum,
Strengjabrúða að eylífu og ég fylgi bara lín-u-num,
Ef ég ætti að velja milli þessa lífs og endalok,
Þá myndi ég velja að drepast, og hverfa inní Ragnarök.
Ég er strengjabrúða hugsana í leit af nýjum heimi,
En sama hvað ég leita, ég held ég geti gleymt því,

viðlag (waack)
Ég er strengjabrúða,
Fastur á stað sem ég get ekki flúið,
Staðurinn sem að lífið er alltof fokking snúið,
Ég er strengjabrúða,
Læt stjórna mér í klessu,
En málið er aðég get ekki gert shit í þessu.

v2
Strengjabrúður eiga það til að vera einmanna,
Enginn til að leika við og aðeins eitt kramið-hjarta,
Reyna halda sér á sporinu, en er þetta draum-ur,
Langar bara að hverfa héðan, og já, ég gefst-upp,
ef það er til ein ósk, og óskin væri mín,
þá myndi ég óska þess að ég gæti endað þetta sálarstríð,
En þá kemur það sem ég átti síst von-á,
Engill kemur að mér og leysir spottana frá,
Hann tekur í hendina á mér, og hjartað í mér frís,
Við leiðumst hönd í hönd inní þessa paradís.


Nú er gærdagurinn búin,
Og ég horfi frammá veg,
Ég vona að hinar brúðurnar, sleppi
Alveg eins og ég.


Bætt við 5. desember 2007 - 17:56
átti eiginlega að vera aftur viðlag á eftir versi nr 2 :)