svo plís, sleppið því
Viðlag:
hver getur sagt mér hvað ég á að gera, eða hvernig ég á að vera?/
hvernig á ég mig að bera?/
hvernig þekki ég mína sönnu vini, hvað á ég að gera þegar ég loks eignast syni?/
ég hef séð margt í gegnum æfina/
bara ef ég gæti létt af mér byrgðina/
þá gæti ég lokað mörgum sárum sem ég hef safnað að mér á nokkrum árum/
ég er fæddur í fátækt/
ég ólst up við að láta all bara duga/
líf mitt er þessi marg skrifaða saga/
þetta var allt öðruvísi í þá daga/
ég þurfti að láta sneið á dag duga í minn maga/
mamma og pabbi reyndu eins og þau gátu að ala mig upp vel/
ég segi að þeim hafi tekist vel, ég er ennþá frjáls/
ég hef einga ól um minn háls og ekki skart á unliðnum/
öll jól voru eins, mér fanst þetta aldrei strange/
þetta er það sem ég þekki/
þau vildu alltaf vel, en því miður sá ég það ekki fyrr en of seint/
þetta lá fyrir mér, beint/
ein mistök og ég fór í ruglið/
ég byrjaði samt aldrei að nota sullið/
þetta er samt allt í kringum mig/
einn af mínum homies datt í smakkið, hann er nú hrauninu fyrir krakkið/
ég vil nýtt upphaf, eitthvað sem verður ekki eins og þetta blóðbað/
ég tolli þó enn í skóla, reyki ekki þennan andskotans njóla/
ég hef troðið mínum drjóla upp í marga kvennmenn/
án þess þó að hugsa um afleiðingarnar/
þökk sé fóstureyðingu að ég er ekki faðir/
á tíma náði drykkjan á mér tökum/
ég stóð mig illa í skóla, mætti fullur í tíma, var alltaf að tala í síma/
en síðan lærði ég að ríma/
ég hætti að drekka og fór að einbeita mér að textum/
ég hef ekki náð tökum á þessu ennþá, en ég reyni/
stundum er eins og þessi orð í mig streymi, þetta er líkt því að mig dreymi/
ég hafði einga framtíð, ég hallaði mér bara uppað veggnum og sá allt líða/
en, ég varð þreyttur á því að bíða, svo ég fór mér að smíða framtíð/
takk fyri
Nissan Primera GX ‘97 *búið að henda*