Eitt sem ég veit ekki,
Ég varla mig þekki,
Og sjálfan mig ég blekki,
Hafðu það í huga
Þegar ég kem með þetta rím,
Til að minna mig á hvaða vandamáli sem ég við glím,
Dag eftir dag,
Ég reyni að finna mitt fag,
Eins og að reyna að semja lag,
Stundum kem mér ekki á stað,
Ég veit ekki hvað er að,
Ég finn stundum ekki orðin sem ég er að leita að,
Ég reyni að skrifa þau niður á blað,
Hausinn á mér er farinn að snúast í hring,
Ég vinn við að keyra fram og til baka hring eftir hring,
Allan sólahring, enda er ég ekki lengur með hring,
Um það ég sing,
Eins og ég sé fastur í einhverjum vitahring,
Og allt um kring, er fullt af gámum,
Það er eins og ég sé fastur í einhverjum námum,
Og ég finn mér ekki leiðinna út,
Ég er orðin svo þreyttur og búin keyra mig út,
Líkaminn minn er farinn að segja til sín
Beinin er farinn að standa út,
Ég þekki varla vini mína lengur
En hvað þá með syni mína
Þeir þekkja varla mig lengur
En svona vist lífið mitt gengur
Ég er bara ungur drengur
Að reyna að komast af

Ég á aðeins eitt líf og reyni að taka á því,
Enn það, það viðrist einhver vera á móti því,
Ég hef oft hugsað um að fucka því upp,
Og sjá hvort að lífið gangi ekki betur upp.

Það er víst eina sem ég á eftir er mín sál
Heillinn á mér er upp þornaður eins og kál ,haus
Eins og ég væri einhver hass haus,
Ég hef tvisvar fengið mér haus,
Þegar ég var ungur og það virkaði ekki á mig,
Ég þakka guð fyrir að hafa venda mig,
Mér dettur ekki hug að snerta aftur þennan fjanda.
Ég kýs að fá að halda áfram að anda
Stundum veit ég ekki á hverju ég á að standa
Ég virðist klúðra öllu sem er kringum mig,
Hugsa ekki einu sinni um mig,
Ég er alltaf að gera eitthvað fyrir einhverja aðra en mig,
Ég reyni að vera góður en ég fæ allt upp á móti mér.
Stundum hugsa ég hvað fuckings er ég að gera hér,

Ég á aðeins eitt líf og reyni að taka á því,
Enn það, það viðrist einhver vera á móti því,
Ég hef oft hugsað um að fucka því upp,
Og sjá hvort að lífið gangi ekki betur upp.