einsog pikuhar a lufsuna,tu filar tad ekki en tad fylgir drusluna,tvi eg fila stelpurnar skitugar og þungadar,maeti flottur a tvi,og stelpurnar stara a bunguna,tvi ad foli folda er einfaldlega æsandi,se fimm litlar stelpur standa æpandi,mæti a stadinn og bjorinn fæ eg splæsandi,en ekki taka tetta alvarlega gæti farid særandi,tvi ad hiphopid er fkn ærandi,stend uppa grafreit mina og hlæ upphatt,eg ris upp einusinni og eg ris fyrir hipphopp,eg er rasisti og eg hata rokkara,beatid flædandi og ekkert fær ad stoppa tad,eg er med grasid ertu med smokkana,crusandi a klakanum,med jonu i kjafti og nokkrar i vasanum,eg rappa ekki fyrir frama einsog flestir,pimpadir mættir og rappandi tvi vid erum bestir,fokk ykkur alla og fokk restin,eg fæddist ekki svona eg bara vard tanning fra upphafid,einsog margir ta stend eg einn a bjargid,og hugsa um ad lata mig flakka,svifa um i hamingju fullkomna vimu,en sleppi tvi fæ mer frekar eina feita linu,stridsmadur a minum tima,med mikrafon sem vopni,byrja eg ad rima,tvi lifid snyst ekki um tig snyst um tima,og eg reyni vera eins helladur,dag eftir dag,lag eftir lag,sama hvad,ta breitist eg aldre verd alltaf eg ha,hver er tar eg er tar,hvar tar sem party a ser stad,mæti eg med rimur mina og penna og blad,fyrir tad sem eg bara man ekki,en einsog eg seigi beggi,112 reykjavik