mér er sama hver ástæðan er fyrir því að ég fari að berjast, það eina sem ég vil er að lifa stuttu, en skemtilegur lífi og vita að ég hafi náð þeim markmiðum sem ég hef haft síðan ég man eftir mér… þetta er stór draumur hjá mér að fá að taka þátt í stríði og gefðu mér ástæðu afhverju ég má ekki hafa drauma án þess að vera hnepptur í dóma hjá ykkur?? og það allt neikvæða dóma, getur eingin ykkar bara verið ánægð/ur fyri mig og sagt: “Gott hjá þér að stefna á eithvað sem þig langar að gera og ekki að gefast upp” ?? afhverju er ég vondi gaurinn hérna?? ég er bara að segja hvað ég vil gera… ekkert víst að ykkur þyki það sniðugt, en þetta er það sem ég vil ekki þið!!
Nissan Primera GX ‘97 *búið að henda*