ég er staddur í skugga ljóssins og lífið alveg afskert/
í litlu dimmu herbergi og veggirnir þrengja að mér/
líkaminn dáinn samt hér, útúr fokk'd og byrja anda hratt/
veggirnir farí gegnum og ég er bakvið veggi martraðar/
lífið er ekki að fatta það allt orðið skrítið/
ekki lengur staddur í heiminum nei þetta er ekki lífið/
hugsun orðin lítil, boðið allt-svara nei svo/
því ég fatta á þessum stað er ekki neitt gott/
hugsa ekki eitt orð, líður illa og ég sé lítið/
orðinn geðveikur því ég er staddur í auga helvítis/
milli svefns og vöku, og finn ekki sanna tilfiningu/
síðan líðan flýgur, orðinn verri og verri vítahringur/
alveg ílla týndur, blóðið frís og heyri öskurin/
held ég sé að fara deyja því ég er að rífa kjaft við djöfulinn/
verð að stoppa þessar þjáningar og augun fara að vökna/
staddur í skugga ljóssins og ljósið þarf að slökkva/
sakna gamla heimsins því þetta er ekki neitt líf/
ég loka núna augunum á leiðinna inn í eilífð/
en hvað er að gerast núna, er að heyra meira/
hrekk frá svefn og vöku því mér var að dreyma/