Ok byrjaði eikka að bulla og skrifa þetta a msn við einfara og a endanum kom þetta svona ut algjört bull tok 30 - 45 min en ágætissaga kannski.
hvað verður um heiminn hann er orðinn ritskoðaður/
dissinn verða um blom og enginn lengur skotglaður/
krakkar sitja heima og læra einsog vélmenni/
segja taka til og læra er það eina sem ég nenni/
rónar komnir i spariföt og taka til a götonum/
fangar ganga í það heilaga með löggonum/
núna er árið tvö þúsund tuttugu og níu/
með tölvu kubba i heilanum heila dauður líður/
ég keyri niður götur reykja vík á tölvu stírðum míní/
húsinn öll svört og kvít og fólk í flíkum í stíl/
í útvarpinu heyrist smá látíðni bíp í takt/
segir mer að eg se að verða seinn í tíma/
en eg geri ekkert en bíllinn tekur á rás/
billinn klessir óvart og eg öskra farðu frá vá/
kubburinn datt úr hausnum a mér við bilun/
heylin keyrir af stað og segir hvað við viljum/
það er bara frelsi við viljum bara frelsi/
en þa koma velar og gera við þessar skemdir/
og kubburinn er aftur kominn á sinn stað/
þannig þeir loka aftur fyrir sálina/
eftir þessa smá bilun i kerfinu þeirra/
og fleiri menn fa að bragað veru leikann/
verður erfiðara fyrir velarnar að stjórna/
þannig þær smala okkur saman í litla hópa/
við erum ekki nema bara smá kindur/
notaðar til að kinda uppí bálinu/
já þeir þarfnast okkar til að halda náttúrunni/
en svo skeður “bamm” það er stóra klúðurið/
rafmagnið fer af einn mannfólks réttinni/
vélarnar falla úr loftinu og springa stéttinni/
fólk fellur a jörðina missir meðvitund/
eg ranka við mer hugsa sofnuðu þær a verðinum/
ég rís á fætur sé að fólk liggur útum allt/
i þessum gler hring eg kiki gegnum rúðuna/
er ekki lengur i borginni heldur á “sveitabæ”/
a jörðini lyggja konur og reyni að reysa þær/
þær rumska og fólk allt í kring ránkar við sér/
þessi kubbur sem blokkaði allt var sálar killer/
fólkið skilur ekkert og man ekkert eftir sér/
og eg verð að fræða það á fyrir mer erfit verkefni hér/
nú byrja heilarnir að starfa rétt ég upplýsi fólkið/
segi þeim hvað varð um allt og samtengi hópinn/
við leggjum á ráð um uppreysn gegn vélunum/
en hver stjórnar er það sem við berjumst um/
ég og 2 aðrir karlar sláumst um hver sé hæfastur/
folkið talar saman og allir hafa það sama að ræða um/
á endanum er ég valinn því ég er veit hvað er að ske/
þannig eg legg á ráðinn og segi hvað þarf að skemma hér/
bendi á tvær súlur sitthvorum megin i kúlunni/
þær eru meginn undir staðan og halda rúðunni/
og við þurfum samt eitthvað þannig við tökum upp parta/
vélarnar sem liggja í gólfinu allar splundraðar/
tokum upp partana og setum þa saman í vopn/
og svo ætlum við að hefjast handa allir hlusta á mín orð/
byrjum að þvinga súlurnar og þær bogna/
en svo kvikna ljosin velar æða inn þær voru að brotna/
við berjumst i stað við öll tækinn/
eigum ekki sens í þetta erum bara skapa læti/
vélarnar koma kubbunum aftur fyrir þessar helvísku/
mannkynið er hneft í anauð að eylífu/