Á eftir að gera seinna vers en endilega kommentið…


Ég lifi lífinu vakandi, en upplifi sífelldar martraðir/
Veit stundum ekki hvort ég er kafnandi eða andandi/
Þetta er hræðilegt, ég get ekki lifað með þessu/
Fyrr eða síðar verð ég geðveikur, mun gang’ einzog bersekur/
Þetta er óþolandi, ég er ótt vonandi, að þetta stoppi/
Er það eitthvað furðulegt að ég það voni/
Þetta gerir líf mitt óbærilegt, þetta er hryllingur/
Svo virðist sem lífið sé ekki að sýna mér virðingu/
Heldur gera grín af mér, láta mig kveljast/
Þessar martraðir gera það að verkum að ég vil drepast/
Stundum eru martraðirnar svo ljótar að ég tek andköf/
Og hugsa með mér hvenær endar þessi martröð?/
Þetta gerir mig brjálaðan, og mun enda illa/
Það eru margr sálir í heiminum, afhverju þurfti að velja mína/
Til þess að fá martraðir, ég var eitt sinn sá harðasti/
En nú bregður mér við allt, í buxurnar hoppar hjartað mitt/
Með þessar martraðir er líf mitt helvíti helvíta/
Þegar þær fara mun ég fyrst finna vellíðan..

Chorus 2x:
Ég afber þetta ekki, að lifa í sífelldum martröðum/
Þó ekki í svefni, því þetta heldur mér andvöku/
Á daginn fæ ég martraðir, ég afber þetta ekki/
Lifi í martröðum, sál mín þolir ekki þessa verki..
<br><br>Ég er lipur í orðum einzog moðerfokker!