Ég geng um göturnar, á leið til glötunnar/
stoppa á leiðinni, leggst í grasbala og horfi upp í stjörnurnar/
horfi upp í himininn, gleymi aldrei synd minni/
er ekki viss um að ég geti haldið allri byrðinni/
stend aftur upp og held áfram að ganga leiðina/
leitin að, víti er hafin, ég þræði alla vegina/
ég mun aldrei losna við þetta samviskubit/
er ekki viss um að ég geti staðið uppi/
heldur hníg niður, ruglaður í ríminu/
vantar skýringu, held á hnífinum/
tilbúinn að stinga í hjartað, losna við kvölina/
enda söguna, með því að gefa upp öndina/
ég geti ekki lifða, eftir það sem ég hef gert/
loka augunum og hugsa hver ég er/
allar nætur leita ég að einhverju til að ylja mér um hjartarætur/
alltaf grætur sál mín, ég bið um skaðabætur/
samviskubitið er alveg að fara með mig/
lagar að drepa mig til þess að sagan endi…

Chorus 2x:
Er að sturlast, fullur af eftirsjá/
að losna við samviskubitið mun ég ekki ná/
reyni að harka af mér, taka mig á/
en losna ekki við sár á illa haldinni sál…

Hvað var ég að spá? hvað fékk mig út í slíkan atburð/
vildekki geretta, hví stóð ég ei á því staðfastur?/
stundum lít ég aftur, og hlusta til baka/
vitandi að það eigi sem fyrst að segja mér til syndanna/
þetta gerir mig sorgmæddan, gerir mig sáran/
mig grunar stundum að það elti mig árar/
ég mun aldrei jafna mig, líf mitt er ónýtt/
að gera svona stór mistök reyndist ekki ódýrt/
það er ekkert sem ég hef mér til huggunar/
mig langar að taka langa blundinn strax/
þetta gerir mig þunglyndan, lífsgleðin er farin burt/
ég er búinn að fá stórt bitfar á mína samvisku/
ég á aldrei eftir að finna aftur fyrir ánægju/
afhverju lét ég plata mig? afhverju var ég ósjálfstæður/
ég er fífl, ég vildi að ég gæti tekið þetta til baka/
það er öllum fyrir bestu ef að ég myndi drepa mig bara/
ég hef ástæður, ég á sko ekki skilið að lifa/
vegna allra hræðilegu syndanna minna…
<br><br>Ég er lipur í orðum einzog moðerfokker!