Ég einfaldega verð að koma með eina játningu
þar sem það virðist vera í tísku að koma út úr skápinum
sko málið er, ég þekki þennan strák og hann er ýkt sætur
ljóst hár, blá augu og næstum að verða tvíræður
og ég finn fyrir skringilegri tilfinningu þegar ég sé hann
ég veit hvað ég á að gera, láta hann vera???
bara höndla þetta ekki, hann er sá flottasti
opnasti, skemmtilegasti sífellt mækinn rokkandi
gerir allt svo einfaldlega fullkomið og ferskt
og þetta eru bara fyrstu kostir af milljón, það sem er best
að ég gæti ekki ímynda mér lífið án hans shit…
ég er að tala um…

……..

sjálfan mig :D

jebb, ég er hrifinn af karlmanni. Varð að segja það.