Ég á einn óvin, hann sækir að mér daglega
hann er ekki með hár né tennur, hann er þreyta
ég er alltaf þreyttur og rétt meika að semja
þennan texta
Hérna áður fyrr átti ég í vanda
í sambandi við kynlíf mér náði ekki að standa
fékk góðar töflur sem náðu mér að bjarga
ég náði honum upp, en bara þegar ég náði að vaka
svefninn er mér alltof dýrmætur
kemst ekki í vinnu bara kemst ekki á fætur
kanski er þetta leti, þunglyndi eða bæði
hef alltaf verið frekar latur að stunda félagslega ástundun
bara sorry, sef frekar það er mín tómstundun
en nú er fólk í kringum mig orðið skelkað
sef 16tíma á dag ég spyr, er það klikkað
mér er ráðlagt að fara til læknis en ég sef alltaf yfir mig
svo það kom bara doctor heim til mín og og einfaldlega sagði
þessi maður er fár sjúkur, það þarf að leggja hann inn á stundinni
og hann sá það sem ég hafði falið fyrir öllum, morfínið í sprautunni
óvart lá það á rúmstokknum
ég hafði sofnað út frá skammtinum
sem svæfði mig og tilti mér ofar öllum skýum
draumar mínir um framtíð láu allir til grundvallar
úff ég á enga framtíð sé ég, nema sem tilgangslaus lífvera
tilganslaus borgari sem reikar um í svefni
á milli himins og heljar á eiturlyfja skýji
sér engan nema sjálfan sig, hvítur og fölur í framan
erfingjum landsinns til skammar
Pæling á viðlagi
Skömmustulegur aumingi á ysta oddi
enginn krimmi bara lyggari og hræsni
fæst ekkert við daglega
nema að sofa og sprauta
Skömmustulegur aumingi á ysta oddi
enginn krimmi bara lygari og hræsni
lítur á veröldina með dökkum baugum fullum af hatri
langar að enda lífið það helst í snatri
stelpur í of stuttum pilsum…Yeah