uppörvandi eiðilegjjandi hugsanir úr höfði mínu stereima//
barsmíðum neyslu og annashugar reyni ég að gleyma//
en get það ekki þótt ég sé en að reyna//
myndir sem koma upp í huga mér sem ég veit hvað meina//
ég vildi fara lífsleiðina beina//
en ég tók víst ranga beigju//
hvernig átti ég að geta tekið afstöðu um líf mitt þegar ég var en í bleiju//
ég var þegar dæmdur eins og maður á pólnum í efnislitlri treyju//
en eina vopn sem ég hef núna eru orð mín ósögð//
það er of seinnt að nota þau, við mér var beitt bellibrögð//
og minn líkami feldur niðrá jörð//
ásetningur í minn garð og orð sem voru hörð//
mátti ég þola// og minnungunum niður skola//
með áfeingi// reyna að slá á létta streingi//
en líf mitt fer ekki aftur í rétt meingi//
sama hvað ég reyndi hversu oft og hve lengi//
þetta var búið áður en það byrjaði//
og get ég sagt það með vissu að það var ekki ég sem sigraði//
en ég mig fikraði// að leiðarlokum//
ég er ekki sá eini sem hef endað fángavit í líkpokum//
en ég get huggað mig við það að ég var ekki með þeim fyrstu//
sem endaði líf mitt snemma í líkistu//
þó ég hafi farið útá ystu// brún//
þá var skoðun mín ætíð sú// að ég og þú//
værum í góðramanna tölu//
þangatil ég datt ínní heim glæpamanna og eitlurlyfjasölu//
en ég sálu mína seldi//
vann á hverju kveldi// við að byggja mér upp heimsveldi//
en löggan mig í lokin neldi//
og ég endaði þessa fángavist á beta hátt//
ég bætti með þessari gjörð minni svörtu oná grátt//
andlit mitt í snöruni blátt//
þú varst sú eina sem varst ósátt!//

*falut* afsaka en og aftur staffsetningu :D<br><br><font color=“#770000”> ekki láta mig þurfa að tala um deitið minnar og mömmu þinnar þar sem hún fór í rauðan kjól sem ég keifti í seglagerðinni ægi og allir karkkarnir hópuðust í kringum hana og öskruðu “mamma þarna er kókakóla trukkurinn!!”
</font