ég er að reyna að sofna en það er að reynast mér erfitt
er það dínan, er það koddinn eða er það herbergið
ef ég sofna, þá endist það ekki lengi
ég vakna upp eftir eina mínútu, og mig leiðist
það að vera vakandi út allann sólarhringinn
af hverju sofna ég engann veginn, það veit enginn
ég er vakandi alla daga og allar fokkin nætur
hvern morgun vakna ég ekki, bara stend í mínar fætur
svefnleysi, minn innri maður stundar það
og ég hef heirt það að svefnleysi geti leitt til geðtruflana…
ég hef ekkert sofið í langan tíma svo það getur ekki verið
ég hef reynt allt, taka pillur, telja kindur, en ekkert gerist
nema eintómir höfuðverkir
er bara einhvað að mér, nei ég held ekki
ég veit að svefnleysi getur hent marga
en kanski þarf ég bara á hjálp að halda
sama hvað ég geri og alveg sama hvað ég reyni…
næ ég aldrei að sofna, mér tekst það engann veginn
ég fæ höfuðverk, ég hef verið allt of lengi andvaka
svo lengi að ég er farinn að finna fyrir tilvist annara
ég verð bara að hafa það, og reyna áfram…
…að sofna, ég get ekki þolað meira álag…
á mér, mínum hugarheimi og sálarlífi mínu
ég finn engar tilfinningar, nema kvöl og pínu
Viðlag:
sama hvað ég geri, tekst mér aldrei að sofna
ef mér tekst það, gerist það sjálfkrafa að augun opnast
ég ligg uppi í rúmi, andvaka
ég er alltaf vakandi, næturnar og daganna
sama hvað ég geri, tekst mér aldrei að sofna
ef mér tekst það, gerist það sjálfkrafa að augun opnast
ég ligg uppi í rúmi, andvaka
ég er alltaf vakandi, og ég get engann veginn lagað það
afhverju sofna ég ekki, er svefninn skyldur dauðanum?
ég get engannveginn sofnað, ég get ekki einusinni lokað augunum
án svefns veit ég ekki hvernig ég mun enda
hvað mun koma fyrir mig, og hvar mun ég lenda
hvað í anskotanum get ég hugsanlega gert
til þess að ég geti fengið smá hvíld eða svefn
hver veit, hvað í andskotanum á ég að gera
þetta er eins og ég sé morðingi og svefninn er það sem ég er að drepa
en kanski hefur sólarhringurinn færst um nokkra daga eða ár
svefnleysið er farið að éta upp mína sál
ég ligg uppi í rúmi og er að reyna að sofna
í huga mínum, þá brýt ég það sem brotnar
mér líður hræðilega og það versnar!
með hverri mínútu, og ég veit að það mun enda
heldur illa, ég veit það, ég sé það vel fyrir mér
mér gæti ekki liðið verr
ég er vakandi vetur, sumar, vor og haust
mig hlakkar til þegar ég dey, þá get ég sofið endalaust
mér finnst eins og ég sé farinn að hrynja
svefnleysið er ekki á enda…það er rétt að byrja….
ég er vakandi vetur, sumar, vor og haust
mig hlakkar til þegar ég dey, þá get ég sofið endalaust
mér finnst eins og ég sé farinn að hrynja
svefnleysið er ekki á enda…það er rétt að byrja….
viðlag
endilega commentið….
<br><br><b>Wiznhu</b> AkA <b>Jói Dagur</
“enginn veit hvað hann hefur átt fyrr en það er glatað