Fólk miskilur ljóð minn ,miskilur mínar meiningar//
Fólk segjir að líf sitt sé á grænni grein,ég vil komast á grein mína//
En ég veit líka að ég þarf að berjast fyrir rétt mínum//
Svo ég skrifa niður mína tilfinningar og niðurbælda þekkingu//
Lifi ég í blekkingu er þetta kanski tálsýn//
Er enginn þarna úti sem hlustar……. hunsa allir ráð mín//
Reyni að ná athygli hlustandans en enginn hlustar samt//
Yfirgefinn í minni einsemd svo ég spyr sjálfan mig “er guð þarna”//
Fari allt í hundanna því allir hunsa skrif mín//
Er öllum sama þarna úti ….sama þótt ég dey eða lifi//
Held áfram skriftum held áfram að tjá mig i ljóðformi//
Ég ástfagninn af ljóðlistinni og á bara eftir að bera fram bónorðið//
En hvar er viðukenninginn enginn meðtekur orð mín//
Byrja að ýtast frá sjálfum mér en eina sem ég held í er voninn//
Vonin um að ég verði meðtekinn fyrir það sem ég dái//
Um að ég endi á réttum vegi lífs míns …þann veg sem ég þrái//
Ég sái orðum og vona að þau spretti upp heilsteyptari //
Og þau mótist og þar að leiðandi verði mín leið greiðari//
Mig þyrstir í þróun á minum ljóðum svo ég bið um þekkingu//
En í rauninni þrái ég eitt heitar en annað …….viðurkenningu//

x2
lifi deginum fyrir ljóð mitt og reyni að móta það/
en ég miskilinn fyrir verk mitt svo þetta er erfið hólmganga/
ég segji mína meinaingar svo þið um blekkingu/
vill vera meðtekinn svo eina sem ég vil er viðurkenningu/


Berst með krafti mínum berst fyrir minni tilvist//
Því að ég mynda svo mörg orð í ljóðunum , það mætti kalla þau myndlist//
En enginn vil mig , ég yfirgefinn í list minni//
Set orð saman og bý til setningar , reyni að koma öllu fyrir á myndinni//
ég hef lagt allt í ljóðinn reynt að láta ekkert buga mig//
en nú er ég kominn með nóg nóg að vera minn eigin hlustandi//
á ég aldrei eftir að uppskera mína sáðningu//
sumir klifra háa tinda í lifi sínu en það sem ég klíf er aðeins smá tindur//
ég tjái mig í ljóðunum en enginn vil heyra mína tjáningu//
vil ætíð vera meðtekinn . kanski reyni ég um of vegna minnar þráhyggju //
vill vera meðtekinn og virtur fyrir ljóð mín//
en skítköstum rignir ætíð á mig þótt að það sé sólskin//
ætli mín orð séu ei nógu sterk svo fólk viti af þeim//
eða er kanski einhver sem skilur mig þarna úti þó sitji aleinn//
því ég villist ei minni hugsun .ég veit allaf minn farveg//
Veit að þegar ég dey horfi ég stoltur niður á minn grafreit//

x2
lifi deginum fyrir ljóð mitt og reyni að móta það/
en ég miskilinn fyrir verk mitt svo þetta er erfið hólmganga/
ég segji mína meinaingar svo þið um blekkingu/
vill vera meðtekinn svo eina sem ég vil er viðurkenningu/
<br><br><b>I don´t vote, i cut a politician´s throat-Promoe</b>
<a href="http://kasmir.hugi.is/Vanmetinn">sum shit</a