Einar Ágúst með Skítamóral Popparinn Einar Ágúst, fyrrum meðlimur hljómsveitarinnar Skítamórals og núverandi söngvari Engla, er kynnir hins svokallaða “Pepsi-vinsældarlista” á sjónvarpsstöðinni PoppTíví. Þegar þetta er skrifað situr lagið “Má ég sparka” flutt af hiphop sveitinni Bent & 7berg í fjórða sæti. Eftir fer orðrétt kynning Einars á laginu:


“Það er gaman frá því að segja að……uhh ja, gaman frá því að segja? En það er svolítið skrítið að íslenskt rapp eða rapp á íslensku er ekki mjög flott miðað við hvernig rapp er á útlensku. Og er ekki svona “professional,” er ekki mjög svona mjög flott á taktinum og undirspilið er ekkert rosalega vel gert og það er svona mikið verið að…einhvern veginn…í óöryggistilfinningu verið að dissa allt einhvern veginn sem að mönnum finnst vera að í staðinn fyrir að reyna að gera bara betur. Og hér er komið eitt lag sem að þjónar þessum tilgangi, eða kannski engum tilgangi, að fjalla um hvað aðrir eru ömurlegir, að vera svona að hefja sjálfan sig upp á kostnað annarra. Það sýndi sig nú best á Quarashi tónleikunum þegar að upphitunaratriðin voru búinn hverjir voru bestir á þeim tónleikum. Quarashi bera af íslenskum röppurum og það er alveg á hreinu. Hér er komið Bent & 7berg og eldgamalt lag sem að þeir hafa nú reyndar ekki samið nýtt lag þeir hafa tekið eitthvað gamalt og sett….sem að var áður útgefið og stolið því. Það hét hérna “Can I kick it” og meðal annars Tribe called Quest voru með þetta lag á sínum tíma, en hér er komið Má ég sparka…”

Fyrir þá sem ekki vita byggir texti lagsins að mestu á orðaleik með nöfn íslenskra hljómsveita og tónlistarmanna og er í því skyni vísað vítt og breitt í íslenska poppsögu. Af kynningu popparans á laginu má draga þá ályktun að texti þess hefur farið eitthvað fyrir brjóstið á honum, væntanlega eftirfarandi brot:

“Ég sparka poppurum útaf sviðinu þegar ég byrja að ríma
því annaðhvort eru þær með Skítamóral eða alltof bjartsýnar”

Látum vera að minnast á hversu vafasamt (að ekki sé minnst á ófagmannlegt!) það er að starfsmaður sjónvarpsstöðvar láti persónulega hluti, t.d. að minnst sé á fyrrum hljómsveit hans í texta lags, hafa áhrif á starf sitt að því marki sem kynning hans bar glöggt vitni. Nóg er að benda á að einungis misskilningur eða misheyrn Einars sjálfs veldur því að hann telur sig eða hljómsveitina Skítamóral “dissaða” í textanum. Hefði popparinn hlustað á lagið áður en hann kvað upp dóm sinn hefði hann ef til vill gefið eftirfarandi setningu gaum:

Ekki halda að ég sé að dissa ykkur til þess að koma mér á framfæri
ég er vanur að vera misskilinn þegar ég segi eitthvað í kaldhæðni
svo ef þú ætlar að starta beefi útaf textanum mínum
þá er það paranoia, það er ekkert diss í þessari rímu


En kynnirinn lætur sér ekki nægja að tuldra niðrandi orð um handhafa fjórða sætisins, heldur fellir hann um leið dóm yfir allri íslenskri hip-hop tónlist og þeim aðhyllast hana. Popparanum finnst hún ekki nógu “professional,” eins og hann orðar það svo skemmtilega. Spyrja má um fagmennsku manns sem hefur þann starfa að kynna vinsældalista í sjónvarpi og nýtir þann vettvang til þess að gera lítið úr einni vinsælustu tónlistarstefnu landsins, tónlistarstefnu sem margir ungir og óreyndir listamenn hafa valið sér sem hentugan vettvang sköpunar. Popparinn er þar með að nota aðstöðu sína til þess að gera lítið úr samkeppnisaðilum sínum í tónlist og auka þar með eigin veg. Er ég sá eini sem man eftir opinberum bréfaskiptum Einars við Dr. Gunna varðandi dóma þess síðarnefnda um “September” plötu Skítamórals? Hver krafðist fagmannlegra vinnubragða við mat á tónlist þá? Hugsanlega gremst Einari mest að hið fagmannlega blöðrupopp sem hann aðhyllist á sér fáa málsvara nú til dags?

Aðdróttanir Einars þess efnis að “Má ég sparka” sé “stolið” lag eru ekki svara verðar. Er nóg að benda á að lögin eru á allan hátt frábrugðin (áhugasamir geta hlustað á þau og sannreynt það), utan orðasambands sem birtist í viðlögum beggja (þó reyndar á ólíkum tungumálum), en sú hefð að vísa í verk forvera sinna (í þessu tilviki hinnar frábæru sveitar A tribe called quest) og votta þeim virðingu á þann hátt er vel þekkt í hip-hop tónlist.

Að lokum vil ég benda aðstandendum PoppTíví að leita að raunverulegu hæfileikafólki í stað þess að láta fræg andlit nægja, þá helst fólki sem misnotar ekki aðstöðu sína í sjónvarpi til að koma á framfæri persónulegum hefndum fyrir ímynduð “diss”. Einnig mætti benda Einari Ágústi á að einbeita sér að eigin tónsmíðum í staðinn fyrir að “vera svona að hefja sjálfan sig upp á kostnað annara.”



Skora ég á fólk þessa áhugamáls að senda Einari sjálfum tölvupóst þar sem þið látið hann vita hvað ykkur finnst um að þessa fáránlegu sleggjudóma.

einaragust@popptivi.is