Áningar

Stutt áning:

þegar áð er í stuttan tíma,svo sem 10 mínútur, er nóg að losa reiðmulinog krosslegja ístöðin og attuga hvort allt fari ekki sem skildi og atuga hvort það sé ekki alt í lagi. Þegar þannig er áð er ekki nauðsinlegt að taka hnakkinn af hestinum. slaka má gjörðini soldið á áningarstað, það eykur á slökun hestsins. Móðum hesti er auðveldara að anda með slaka gjörð. Passa verður að óhreinindi festist ekki milli gjarðarinnar og hestsins svo að hann nuddist ekki undan því þegar gjörðin er hert aftur.

Löng áning:

Þegar áð er lengi á alltaf að Spretta af hestinum. Gott er að kæla fætur hestsins . Þegar hestinum hefur verið sinnt er honum leift að taka niður. Eftir langa leið er nauðsinlegt að hesturinn fái trefja hey eða gras áður hann fær fóðurbæti, það örvar magan til að starfa. Ávalt skal hafa saltstein í langar ferðir svo hesturinn verði ekki fyrir saltskorti.

Brynning:

Í langri ferð átti að brynna hestinum eins oft og unnt er. hestar sem hitna mikið ættu ekki að drekka hratt, því lætur maður þá drekka með beislið svo þeir sötri í stað þess að svolgra í sig köldu vatni. heitir hestar meiga ekki drekka meira en tíu sopa í einu. Skindileg og mikkil brynning getur valdið hrossasót og einnig verður að gætta þess að hesturinn ofþorni ekki eða ofhitni.