Hæjj hæjj.Ég hef alltaf verið hrifinn af hestum en byrjaði fyrir alvöru í hestamennskuni í fyrra.Ég fékk lánaðan hest hjá vinafólki mömmu.En hún var jafngömul mér,þ.e. þá 13 ára.
Ég var með hana upp í hestamiðstöðinni,Saltvík frá jan ´03 til svona mai´03.
Þá fór ég að þjálfa hesta í hestamiðstöðinni fyrir ferðirnar sem áttu að vera í sumar og vegna þess að hún var komin í girðingu km frá Húsavík,bænum mínum labbaði ég bara þangað daglega,reið í Saltvík svona 5 km leið og þjálfaði ehsta fám að kvöldmati og reið heim..Seinna um sumarið þegar ég var komin til pabba á Akureyri frétti ég af Einarstaðamótinu og það var ákveðið að ég skyldi fara til mömmu og fá Fýr,hestinn sem vinafólk mömmu átti líka.
Hann var mjög viljugur en frábær.Ég var önnur í úrslit en lenti í 5 sæti að lokum.

Svo núna í vetur var ég búna að vera í Saltvík með 4 hesta til þjálfunar og einn í tamningu og þau(þau heita Spurning og Fýr)
voru farin í sveit.Svo fyrir svona mánuði fékk ég að vita að Fýr,keppnishesturinn hafði dáið úr fóðureitrun og mér fannst það nátturlega hræðilegt.Og svo í gær fékk ég að vita að Spurning væri líka dáin.Mér líður svo hræðilega að ég á erfitt með að gráta.
ÆEg get það ekki.
Hvernig get ég tekist á við sorgina.Mér líður hræðilega
GETIÐI HJÁLPAÐ MÉR???