estro fyrir 21 árum Fjöldi lestra: 739

Smá hugleiðing fyrrverandi hestamanns.

Einu sinni fyrir langa löngu þá átti ég fjóra hesta og hesthús.
Hestamennskan var lífstíll hjá mér og fyrrverandi manninum mínum, við eyddum öllum frítíma okkar í hesthúsunum.
Áður en ég kynntist manni mínum, hafði ég verið í hestamennskunni í fimm ár, en þá leigði ég pláss í hesthúsi og var bara með einn hest.
Kynntist svo þessum tilvonandi eiginmanni mínum og ekki spillti það fyrir að hann var líka í hestamennskunni.
Við keyptum okkur hesthús og bættum við okkur tveimur hestum.
Á þessum tíma bjóst ég aldrei við öðru en að ég yrði alla mína ævi í hestamennsku, þetta var líf mitt og yndi.

Allt snerist í kringum hestana, ef ég átti afmæli þá vildi ég bara eitthvað tengt hestunum í afmælisgjöf og eins var með jólagjafir.
Svo fór ég að eignast börn og þá fór að verða erfiðara að fara í hesthúsin , síðan fór hjónabandið að halla undan fæti og við ákváðum að skilja.
Peningamálin buðu ekki upp á annað en að selja hestana og hesthúsið.
Það var erfiðasta ákvörðun í lífi mínu, held ég.

Það sem hélt í mér lífinu ef segja má svo , var sú hugsun að ég væri ekki hætt í hestamennskunni, ég myndi fá mér hest aftur seinna og byrja aftur frá grunni.
Síðan eru liðin þrettán ár og í dag á ég nýjan eiginmann og nýtt barn :) sem er jú bara af hinu góða.
Ég er hamingjusöm og á ágætis líf.

En einn er sá galli á gjöf Njarðar að
hestarnir toga í mig sem aldrei fyrr.
Ég bý ekki langt frá hesthúsunum og ef sá tími vetrarins er, þá sé ég fólk í útreiðartúrum fyrir neðan húsið mitt í dalnum.
Og það er of mikið á mig sem fyrrum hestamann lagt.
Það versta við þetta allt saman er að núverandi maðurinn minn hefur ekki áhuga á hestum og því sem viðkemur þeim.
Honum finnst þetta allt voða mikið vesen , mikil binding og
kvöð að fara og moka undan þessu (hans orðalag) og gefa á hverjum einasta degi.

En ég sem fyrrverandi hestamaður veit, að þegar maður lifir og
hrærist í hestamennskunni þá er það ekki kvöð og pína að fara upp í hesthús á hverjum degi að moka og gefa, heldur hin mesta ánægja og lífsfylling sem um getur!

Og nú er bara að hrökkva eða stökkva…ekki satt?

Zaluki fyrir 21 árum

Ég myndi álíta það sem svo að það væri honum í hag að þú sért ánægð og að þér líði vel ekki satt.

Mér finnst að þú ættir bara að láta vaða og prófa þetta kannski í einn vetur .. sjá hvernig þetta leggst í ykkur bæði.

Þú hefur gott af því að komast aðeins ein út (veit það sjálf sem mamma að maður verður að eiga smá prívat tíma bara fyrir sjálfan sig)og að gera það sem þér finnst skemmtilegast .. að vera í hestamennsku.
Það er aldrei að vita nema að maðurinn þinn smitist af dellunni líka :)

Og þó að hann fái ekki áhugann, þá er það bara í fínasta lagi, þú ert ekki að biðja hann að moka eða gefa, þannig að hann hefur ekkert um það að segja :D

Láttu vaða, held að þú sjáir ekki eftir því!

Gangi þér vel, hvað sem þú ákveður.

———————————————–

Fyrra álit

ornbj fyrir 21 árum

Þakka þína hugnæmu grein, en mér finnst þú einblína um of á eina lausn. Það þarf ekki að byrja á því að kaupa hesthús og marga hesta. Þú getur byrjað með einn hest og komið honum fyrir hjá góðu fólki. Í hesthúsunum í Neðri_Fáki eru t.d. leigð út hesthúspláss og gjöf innifalin fyrir sanngjarnt verð, bæði hjá þeim bræðrum Gúnda og Gísla og eins hjá Sigurði.

Fyrra álit

eyr fyrir 21 árum

vonandi getur´þú farið að sinna hestunum aftur
gangi þér vel með það. segi nú bara eins og hefur komið hér fram maðurinn þarf ekkert endilega að hafa áhuga á þínu áhugamáli, á hann ekkert áhugamál sem að þér finnst ekki skemmtilegt og hann sinnir samt. allir hafa gott að því að komast út úr húsi að gera eitthvað sem að ÞEIM finnst skemmtilegt. byrjaðu á einum og sjáðu svo til
gangi þér vel

Fyrra álit

Astabesta fyrir 21 árum

Ég get ekkert annað sagt þér en bara að skella þér í hestana aftur.
Eins og einhver annar hér sagði, þá sé ég ekki annað en að það ætti að vera manninum þínum og börnum í hag, ef þér líður vel og ef þú hefur gaman, því það er ekkert betra en að eiga ánægða mömmu og hvað þá eiginkonu.

Ef þú hefur einu sinni verið í hestum, þá eiga þeir alltaf eftir að toga í þig. Og þegar ég segi alltaf þá meinar ég alltaf.
Mín skoðun er sú að tíminn sem þú eyðir í að vellta þessu fyrir þér sé í raun spilltur tími, því vitum við ekki öll að þú munt alltaf enda með að fara aftur í hestana? Og ekki villtu þá þurfa að sjá eftir tímanum sem þú eyddir í að spá og spekúlera, en hefðir getað átt með hestunum!

Þegar ég heyri fólk sem hefur verið í hestum og vill byrja aftur, fólk eins og þú sem er með efasemdir um hvort það sé þess virði þá verður mér alltaf hugsað til Pringles auglýsinganna því hestamennska er eins og Pringles; einu sinni smakka og þú getur ekki hætt ! :)

Fyrra álit

karensk fyrir 21 árum

ég mæli með að þú skellir þér beint í laugina, því enginn, ekki einu sinni sá sem maður elskar mest hefur rétt á að taka af manni áhugamálið manns. Ég meina hefur hann ekkert áhugamál sem þú hefur ekki og getur stundað á meðan þú ert í hesthúsinu???

_________________________________________________

Fyrra álit

estro fyrir 21 árum

Takk fyrir svörin :).

Já það endar líklega með því að ég fæ mér einn hest og hef hann hjá td. Fáki til að byrja með.
Málið er bara það að mér finnst þetta vera svo
mikið fjölskyldusport, ég þekki sjálfa mig það
það vel að ég get eflaust ekki slitið mig frá
hesthúsunum og mun nota allan minn frítíma þar.
Og það er ekki sanngjarnt fjölskyldunnar vegna.

Ég mun reyna ALLT til að fá kærastann til að
smitast * hehe* , ég trúi ekki öðru en það takist, ég meina, hver getur staðist mátt íslenska hestsins?

Fyrra álit

eyr fyrir 21 árum

varstu ekki að tala um að þú ættir börn
geturu ekki komið þeim í þetta sport líka
oft smitast þetta svona smám saman einn byrjar og áður en varir er öll fjölskyldan komin á kaf í þetta.

Fyrra álit

rammstein fyrir 21 árum

ég hætti einu sinni í hestunum, svo að ég veit hvað þú ert að ganga í gegnum:(.
þetta er skelfilegt að hafa ekki hesta í húsi.
það er sko ekki kvöð að “þurfa” að fara uppí hesthús að gefa eða moka, það eru forréttindi að fá að fara uppí hest hús:):):)
það eru ekki nema 6 ára síðan ég byrjaði aftur í hestum og þarf að sleppa því þennan vetur að taka inn:(:(, vegna skorts á tíma og peningum, en ég mun samt fara reglulega uppí hesthús því að maðurinn sem að ég haf alltaf verið með í hús er búinn að bjóða mér að koma eins oft og ég vill:):)
það er líka

Gott weiss ich will kein Engel sein

Fyrra álit

Kolla2 fyrir 21 árum

Ég myndi gera það sem hjartað myndi sega. Ef ég væri þú og hefði peninga og vilja í þetta þá myndi ég hiklaust drífa mig af stað. Ef þú hefur áhuga en ekki maðurinn þinn þá myndi ég byrja með einum eða tvem hestum og leiga pláss og sjá svo til en aldrei blanda manninum í þetta ef hann hefur ekki áhuga þá fer honum að leiðast og hann verður pirraður á að gera eitthvað sem tengist hestum. En láttu vaða þetta er þitt líf og hafðu þín áhugamál útaf fyrir þig:)

Fyrra álit

zeldagirl fyrir 20 árum, 12 mánuðum

Sjálf þrífst ég best í kringum hestana, þegar ég er fram í hesthúsum líður mér vel. Að finna fyrir nærveru hestanna, ríða út, kemba þeim, gefa þeim og bara horfa á þá, hvort svo sem þeir eru út í gerði eða inn í húsi. Tengsl manna og hesta geta verið hreint út sagt ótrúleg! Ég gæti aldrei slitið mig frá hestunum mínum, þetta er lífstíll og veit ekkert betra en að njóta náttúrunnar á hesti sem maður hefur lagt tíma og vinnu í-það er eitthvað töfrandu við þetta allt.
Maður lesa það greinilega úr því sem þú skrifaðir að þetta er einhvað sem þig langar að gera, láttu hjratað ráða…þó að það sé ekki nema að komast í kynni við einhvern sem á hesta og fá að fara á bak og vera í kringum hestana´1x í viku. Ef kærasti þinn hefur aldrei verið í kringum hesta er skiljanlegt að hann viti ekki hvað þú ert að tala um, en ég efast það ekki að hann viljir að þú sért ánægð, og ef þetta er það….láttu vaða!

Fyrra álit

Hestar

Hestar

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Smá hugleiðing fyrrverandi hestamanns.

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi