Ja, nú þegar fara flóð í Bangladesh versnandi með hverju ári, hundruðir farast, hitabeltissjúkdómar eins og malaraía eru að færast norðar, eiðumerkur stækka, uppskerur eru að bresta, hundruðir svelta, að ógleimdum þeim hitabeltisstormum sem eru skaðvænlegri með hverju árinu sem líður og já, það má auðvita ekki gleyma því eina sem íslendingar hugsa um, siglingaleiðir um norðurskaupið opnast.

Gróðurhúsaáhrifin er ekki eitthvað sem er tekið burt sí svona.
Fyrst vill ég þá taka það fram að án gróðurhúsaáhrifana væri mjög hæpið að jafn fjölbreytt dýralíf myndi fyrirfinnast á jörðinin en raun ber vitni. Hins vegar geta gróðurhúsaáhrifin líka haft þveröfug áhrif. Það gerist ef of lítil orka frá sólinni skilar sér ekki aftur frá jörðinni og hitin verður svo gífurlega mikill að jörðin yrði svo til ólíf fyrir manninn. Venus er t.d. gott dæmi um of mikil gróðurhúsaáhrif.

Vissulega er bætt tækni gott framlag til að hefta aukningu gróðurhúsaáhrifana en það þarf meira. T.d. auka endurvinnslu og minnka frumvinnslu á t.d. pappír og málmum. Svo og auðvitað að finna lausn til að binda kolefni frá kola- og olíubrenslustöðvum. Vel hefur gengið að binda kolefni við vetni sem myndar metanól. Metanól er svo talið afbragðs eldsneyti fyrir einkabíla.

En alltaf er til fólk sem vill ekki sjá svona lagað og bendir á að gróðurhúsaáhrifin sé annað hvort ekki til eða mjög gott fyrirbæri. Ég meina, ef við lítum framhjá hversu margir farast í flóðum í Bangladesh eða fellibylum á Filipseyjum, þá opnast nýar siglingaleiðir sem við Íslendingar getum grætt á.