hehe… já þessi gaur kemur stundum til mín líka, hann er samt mjög skemmtilegur, breytir röddinni og gerir bækurnar spennandi. Ég hélt einu sinni að þetta væri sami maðurinn og talaði í byrjun ensku útgáfunnar af Beauty and the Beast, en ég er farinn að efast um það.

Þetta minnir mig á skemmtilega línu úr Brain Damage hjá Pink Floyd: “There is someone in my head but it's not me”.

Og það minnir mig á svolítið sem Wittgenstein skrifaði: “To one that says: I have a body, we may ask: Who is speaking through that mouth?”<br><br><font color=“#800080”>_________________________</font>
<p><a href="http://www.simnet.is/unnst">ha?</a>(ég biðst fyrirfram forláts, ef mér er illa við að skrifa það, sem þér finnst gaman að lesa)</p

“breytir röddinni og gerir þær spennandi…”


vó, eitthvað er ég langt á eftir. Mér finnst bara eins og ég tali orðin um leið og ég les þau.


Fólk hugsar líka hugsanir í orðum. A.m.k. sumar. Dýr hugsa aftur á móti í einföldum hugsunum sem eru svipaðar og x = y og krefjast engra orða.<br><br><hr><p align=“right”>
<i>
Vits er þörf
þeim er víða ratar;
dælt er heima hvað.
Að augabragði verður
sá er ekki kann
og með snotrum situr.
<br>Hávamál</i>
<img src="http://www.simnet.is/hringur/hugi/logo.jpg"></p