Munurinn á svart-hvítum hestum og hestum sem eru venjulegir er á litarhaftinu, ef síðarnefndir eru ekki svart-hvítir, en annars er munurinn ekki tiltekinn, nema þá að hinir svart-hvítu hestar séu óvenjulegir.
Sebrahestar eru ekki hestar, og því fellur afgangur færslunnar mikið til um sjálfan sig, því rasismi í merkingunni tegundahyggja er einmitt viðeigandi til að viðhalda flokkunarfræðilegri aðgreiningu þar sem hún á við.
Röndótt litarhaft sebrahesta er til þess fallið að láta hjörð þeirra virðast falla saman í eina röndótta heild til að villa um fyrir rándýrum. Litaðir sebrahestar myndu því að minnsta kosti vera auðveiddari, ef enn er valþrýstingur á litarhaft þeirra, en annars hefur ekki verið rannsakað hvernig lituðum sebrahestum vegnar í náttúrunni, hvorki hvað varðar félagsleg áhrif né hvað varðar samskipti við rándýr, að minnsta kosti ekki að mér vitandi.
Tennur sebrahesta eru flatar og illa til kjötáts fallnar, ennfremur er húð nashyrninga 1.5-5 sentimetra þykk og gerð úr lagskiptum kollagen-kristalmyndum og nashyrningar aftur í bráðri útrýmingarhættu. Að hitta á slíka er því sjaldgæft og ólíklegt að sebrahestar myndu leggja át þeirra í vana sinn. Þess utan eru nashyrningar einkum óárennilegir og verja sig af dugnaði. Hugsanlega gæti sebrahestahjörð, vegna fyrrnefndra randa dýranna, ruglað áhlaup nashyrnings, en í þínu dæmi er búið að mála þá og því myndu þeir vera illa undir það búnir.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.