Betra?!! Það er alveg betra að ég myndi ekkert vinna, ætti konungshöll með bíósal, alla lúxusbíla á markaðnum, einkaþotu, snekkju, þjóna og úrval af einkamellum. Það væri alveg betra!

En og aftur tek ég fram að það er ekki græðgi að eiga eitthvað af “lúxus” ef þú lagðir þá vinnu fram fyrir samfélagið sem samsvarar framleiðslu á t.d stóru sjónvarpi. Þá myndi þetta ekki einu sinni vera lúxus, ef maður virkilega verður að hafa fyrir stóru sjónvarpi er maður ekki að gera það í lúxusskyni, heldur af brýnni nauðsyn, ytra áliti eða af sterku áhugamáli sem allt tilheyrir þarfapýramídanum

Eins manns dauði er annars manns brauð, það er líka, annars manns brauð er annar manns dauði. Á marga vegu ef einn græðir er annar að tapa. Eitt af mörgum mögulegum dæmum http://www.storyofstuff.com/

Alveg dýpst inni þurfum við ekkert af þessu. Við lifum allt okkar líf sokkin inní líf annara. Við öfundum eignir annara því ímyndum við okkur að lífið væri betra að eiga þetta líka. Bíómyndir eru tæki til að fara úr lífinu okkar og “vera” aðalpersónan í bíómyndinni (sálfræði). Það er fólk sem lifir allt sitt líf ímynda sér að það er hægt að njóta lífsins betur seinna og nýtur þess því aldrei að lifa. Það er ekki að ástæðulausu að fólk sem á minna í lífinu er vanalega hamingjusamara. Það er virkilega til sjaldgæfur hópur af fólki sem elskar hvort annað meira en eigur sínar og annara.

Hamingja skiptir bara engu máli ef hún er sjálfsögð, sem hún er ekki. Mikið af fólki þjáist af þunglyndi og óhamingju, þrátt fyrir að lífsskilyrði nú séu hin bestu allra tíma. Það eru nefninlega bara orðin tóm ef þú getur ekki notið lífsins, enda ekki að ástæðulausu að þunglynt fólk sem hefur aðgang að bestu heilbrigðisþjónustu, menntun og samskiptatækni allra tíma drepur sig. Hvernig getum við komið samfélaginu upp þannig að fólk komi allt vel út í fyrrnefndum samanburði lífsgæða, eða hætti að miða sig við lífsgæði annarra í sjálfsmati sínu? (Erfðabreytingar!)

Hvað varðar tíma þá var ég að tala um að ganga ekki á auðlindir í tímanum, sem er alveg hægt, til dæmis með því að fara í sund í sjónum. Sem, ef þú vilt vera leiðinlegur við mig, þú gætir haldið fram að væri takmörkuð auðlind. Það er samt enn hægt að spjalla saman, leika sér, skoða náttúruna og synda í sjónum þannig að ekki sé gengið á neinar auðlindir til lengdar. Sjö milljarðar manns gætu farið að synda í sjónum og hver haft tæpa níu metra strönd útaf fyrir sig. Sumir þyrftu reyndar að synda í íshafi, en mér skilst að það sé vinsælt líka. Það er skemmtilegt að þú bendir á að tíminn sé einskis virði, því það er einmitt það sem ég er að segja. En ég held ég sé að missa þráðinn.

Þú getur sagt að hamingja sé alltaf eins og þess vegna sé gagnslaust að hugsa um hana. En er ekki allt eins hægt að segja að allar tækniframfarirnar séu gagnslausar ef við njótum lífsins engu meira nú en áður? Mér sýnist gagnlegasta verkefni heims að koma sem flestum til að njóta lífsins; auka hamingju. Þannig getum við gert gagn úr lengra lífi og fleiri möguleikum. Fyrsta verkefnið hlýtur að vera trúboð. (Jájájá, auðvitað myndi trúboð geta heft framtíðartækniframfarir og þar með minnkað hamingju í framtíðinni sem af þeim gæti hlotist. Ég var bara að grínast, Mr. Logic :S)