Jájá. Sókrates sagði líka að allt sem hann vissi væri að hann vissi ekki neitt. Ég held að við lifum í blekkingu þangað til við föttum hvað við erum heimsk og hvað lífið er takmarkað. Maður kann betur að meta það góða eftir að maður hefur uppgötvað það slæma.
Eða þá að við verðum tómari í hugsun með aldrinum, og það vill svo til að með aldrinum sönkum við að okkur fleiri sannleikskornum um lífið og tilveruna.
Ég er alla vega hættur að leika mér í þykjustuleik. Ég held að það tengist sannleikskornum lítið.
Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig
Við verðum tómari í hugsun, það er satt, vegna þess að því meira sem við vitum (að því gefnu að það sé sannleikur) því minna þurfum við að hugsa og finna lausnina sem einhver annar fann
Dæmi gæti verið maður sem spennir ekki belti af ótta við að bílinn hans springi við árekstur (sem þeir gera nánast aldrei, nema í bíómyndum). Maðurinn er þó alveg hættur að hugsa útí það og gerir þetta ósjálfrátt, lausnin er fundin, albeit vitlaus.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..