Kynntu þér bara eðlisfræði. Þar er þetta allt útlistað ágætlega.

Þetta er ágætis skáldlegt ‘spin’ á raunveruleikann, en þetta spin opnar engar dyr. Það sýnir ekki neitt nýtt og óvænt sem gæti opnað augu þín fyrir einhverju sem þú komst ekki auga á áður.

Skáldlegt spin sem gæti hinsvegar opnað augu einhverra, er að meðan þú horfist í augu við boltann þar sem hann _virðist_ standa kyrr frá þínu sjónarhorni eruð þið, boltinn og þú, að þjóta um óravíddir geimsins á ógnar hraða. Og hvernig getur þá nokkur hlutur á jörðu verið kyrr í raun og veru? Á meðan gamalmennin safna ryki og þvagi í poka á Hrafnistu í Reykjavík, eru þau í raun að þjóta um óravíddir geimsins á meiri hraða en þau kæra sig um að vita af, svona flest þeirra. ;)

Hann storkar ekki þyngdarlögmálinu heldur fer bara alveg eftir því.

Jörðin gefur boltanum kraft á tímaeiningu (kallast þyngdarafl), í öfuga stefnu við þann sem þú notar til að kasta honum og með tímanum eyðir jörðin þínum krafti og togar boltanum niður til sín.
Í smá stund virkar eru kraftarnir sem ýta boltanum upp (þinn) og niður (jarðarinnar) jafnstórir og því er boltinn kyrr, síðan nær jörðin yfirhöndinni.

Það eina sem “storkar” þyngdaraflinu ert þú, í raun bara mjög flókin efnablanda sem losar efnaorku.

Þetta er allt í lagi, Ég hefði líka ranghvolft augun…..og slegið þig….með stól.