Jújú það gæti verið áhugavert. En kannski ekki mikið áhugaverðara en að kanna hvort fólk dreymi hljóð, lykt, eða í litum. Eða hvernig drauma sá sem er bæði heyrnarlaus og blindur dreymir á nóttunni.

Annar punktur, um skynjun og hugsun. Mér þykir oft gleymast að menn eru líka að skynja eigin hugsanir um leið og þeir hugsa hugsanirnar; og hver ætli munurinn sé á slíkum skynjunum og því að horfa út um gluggan heima hjá sér eða sitja og hlusta á útvarpið. Ætli þetta sé eðlis ólík skynjun, eða er einhverskonar stigsmunur á henni. Ef þú spyrð mig held ég að hér sé um mjög svipað fyrirbæri að ræða. Hundum þætti eflaust lítið til koma ef þeir mættu finna lykt með okkar nefi, eins má spyrja sig hvort skynjun okkar á einin hugsunum sé að samaskapi lítilfjörleg, hjá þeirri sterku sjónrænu skynjun sem við upplifum dag frá degi; og ég held að sé ráðandi í skynfæri ( og þal skynjun ) hjá mannfólki.

Raunar, ef ég held áfram með þessar fabúleringar, þá tel ég skynjun vera einhverskonar samfellu við hugsanir okkar, einhverskonar fellingar inn í hugarkvíar okkar. Líkt og öldur sem falla inn á vogskorna strandlínu ( þar sem hver vogur væri samlíking við hugkví ); eða hvernig við getum brotið óendanlegan tvívíðan flöt utan um þrívíða hluti, án þess að rjúfa þennan tvívíða flöt; raunar minnir þessi hugmynd óneitanlega á það hvernig yfirborð heilans virðist leitast við að krumpast og leggjast í fellingar til að auka yfiriborð sitt ( ef ég leyfi mér að sletta með smá tilgangs skekkju ). - En takið eftir þetta eru aðeins fabúleringar.

Já, einmitt. Ég kannast við þá hugmynd ( eða kenningu ).

Ég sjálfur er ekki beint lesblindur, en soldið í þá átt. Ég hef tekið eftir því að ég sé hlutina stundum aðeis öðruvísi en aðrir. ;)

aa ég veit ekki man ekki vel eftir þessu

haha, já einmitt :')
Eins gott aðþúgerðir það ekki (:

já akkurat.. vá takk ;D lítill svefn i guess