Hæ.

Æj, ég skil ekki tilganginn að vita hver tilgangur lífsins er? Villtu virkilega vita það? Segjum svo að það sé eitt rétt svar við þessari spurningu?

Það er alls ekki eitt rétt svar við þessari spurningu, það væri kjánalegt ef eina rétta svarið við þessari spurningu væri “ríða” semsagt, fjölga sér - Sem er auðvitað tilgangur lífsins, á sinn hátt.

Held bara að maður verið að finna sinn eigin tilgang fyrir lífinu. :)

Og auðvitað er lífið þess virði til að lifa því, ég meina.. afhverju ætti það ekki að vera þess virði? Ég vil ekki missa af því að verða eld gömul kelling með ömmubörnin og segja þeim sögur frá “The good old days”, og vera eins og amma mín og afi að rífast um tilgangslausa hluti en vera síðan bara ástfangin í rauninni yfir haus - Það var alltaf svo sætt eitthvað.

En hinsvegar, ef þú villt hugsa einsog kennari minn. Ef það er ekkert líf eftir dauðann, hver er þá tilgangurinn með því að lifa lífinu ef allt er bara búið þegar þú deyrð?

Berðu saman hvað þú græðir á því að deyja og hverju þú tapar. Að mínu mati hefur það alltaf verið margfalt áhugaverðara að lifa, hver sá sársauki sem maður getur fundið til varir aðeins í um 75 ár svo að það er engin ástæða til að fórna öllu öðru mögulegu fyrir það að liggja í jörðinni sársaukalaus að eilífu.

Ég er algjörlega sammála Damphir.

Ef þú ert eitthvað leið/ur núna, þá er það eitthvað vandamál sem þú getur leyst.
Það er endalaust af ótrúlega áhugaverðu og skemmtilegu drasli hvert sem þú lítur.
Prófaðu að horfa á hlutina með þessu sjónarmiði.
Það hljómar kannski ekkert voðalega kúl, en prófaðu að reyna að sjá hvað eitthvað ótrúlega einfalt og ‘casual’ getur verið óendanlega fallegt og áhugavert.

Ég þekki svosem alveg nokkurnvegin þá stöðu sem þú ert í, hef alveg fengið minn skerf af þessum pakka. En svona eftir á að hyggja, þá staðhæfi ég það eindregið: Lífið er klárlega þess virði að lifa því.

Tilgangur lífsins er að finna lífinu tilgang

lífið hefur engan tilgang umfram þann sem þú setur því

Mér er skítsama um lífið fæðing og dauði skiptir mig engu máli. Allveg sama þótt ég dey.

Það vilja allir hamingju right?

Ég vil hamingju… hvernig svo sem ég fer að því að ná í hana.

En hver er tilgangurinn í hamingju?
Mér er svosem sama… mér líður vel, og langar að halda áfram að líða vel. Nóg fyrir mig.

Eins og ræðumenn hér að ofan.
Að horfa á lífið frá réttu sjónarhorni breytir öllu, þú getur fundið fallega hluti allstaðar.
Og það er það sem mér líkar við ljósmyndun og list yfir höfuð; Að gera hluti, sem eru við fyrstu sýn og vanalega “ekki neitt” og ómerkilegir, “eitthvað”.
Fólk getur tekið mynd af brotnu ljósi eða riðguðum bíl, sem hinn venjulega maður myndi bara labba framhjá án þess að beina neinni athygli að því, og gert þetta brotna ljós, gamlan saur úr hesti, ljóta loftræstidótið í loftinu í Hagkaup eða jafnven gömlu nærbuxurnar hans afa verða “Eitthvað” úr “engu”. Fólk, eins og ég, sér þessar myndir og maður fær einhverja ólýsanlega tilfinningu, og þannig hefur listamaðurinn einhverneginn gert “eitthvað” úr “engu”.

En nú er ég kominn langt út fyrir efnið, og farinn að verða hálf kjánalegur.


Ashy…

Til að lífið hafi tilgang í almennum skilningi, þyrfti einhver að hafa komið því í gang með ákveðin ásetning í huga.
Hugtakið sem slíkt hefur ekki tilgang, en einhver gæti semsagt haft tilgang með því, þó svo ég sé ekki á þeirri skoðun.

Þunglyndi er ekki heimspekileg skoðun, heldur sjúkdómur, ef að þú ert þunglyndir mæli ég með því að þú leitir til læknis.

Afhverju ekki að lifa þótt það sé enginn tilgangur.
Ég meina að þér getur ennþá liðið vel er það ekki.
Er það ekki þess virði að lifa fyrir?

Af hverju halda allir að heimspekingar fáist aðallega vid þessa spurningu?
Reyndar er enginn menntaður heimspekingur sem leitast við að svara þessari
spurningu, í þessu formi, a.m.k.

Here's the inside scoop:

Hún er ekki áhugaverð!

Aðalástæðan er sú að það er ekkert sérlega vel skilgreint hvað hún þýðir.
Á aðeins persónulegri nótum má rökstyðja að lífið sé þess virði að lifa því
ef þér finnst það þess virði. Og það ætti að vera næg ástæða. Kannski er þetta
bara spurning um að finna sér eitthvað til að lifa fyrir.

Spurningin um tilgang lífsins er oftar persónuleg en heimspekileg. Viljirðu
stunda einhverja heimspeki gætirðu þó, t.d. reynt að analæsa það smá hvað
“tilgangur” beinlínis þýðir. Það vandamál er áhugavert og ekki einfalt.

Og a.m.k. eitthvað að hugsa um í staðinn fyrir nokkrar niðurdrepandi pælingar
um lífið og tilveruna.