Cool :)
Þvílíkt dilemma mar. Að muna eftir einhverju frá þeim tíma sem maður man ekki neitt. Það er svona líkt og flashback.
Ég man eftir fyrstu martröðinni sem ég fékk en ég var þriggja ára. Mamma las fyrir mig jólabók með jólavísum og hún sýndi mér mynd af jólasveinum einn og átta vera að bera einhvern Jón úr fjöllunum.
Ég varð ofsahræddur og fékk martröð þar sem litlir jólasveinar voru að bera mömmu burtu. Eftir þetta hef ég alltaf verið álitinn skrítinn.
<br><br>Kveðja,
-Steini
thestone@simnet.is
http://www.simnet.is/thestone/