Orðið “uppskurður” er tökuþýðing á gríska orðinu “anatómía”; “ana-” er forskeyti í grísku sem þýðir “upp”, en “-tómía” er komið af sögninni “tomein” sem þýðir “að skera” (eins og í orðinu “atóm”, þar er “a-” neitandi forskeyti eins og “ó-” í íslensku en “-tóm” er af “tomein” sem þýðir að skera og því þýðir “atóm” bókstaflega “það sem ekki er hægt að skera” eða “ódeili”).

Orðið “anatómía” hefur samt komist inn í flest evrópumál en hefur breytt merkingu sinni og þýðir núna “líffærafræði”; það er hins vegar engin tilviljun því öll okkar þekking ílíffærafræði er tilkomin með uppskurðum.

Nú hvers vegna sögðu Grikkirnir, og við líka, skera upp en ekki skera niður? Því verður einhver málvísindamaður að svara. Það sama gildir um það þegar sagt er að eitthvað sé opnað upp (opnað upp á gátt jafnvel). Hvers vegna er eitthvað opnað upp frekar en niður? Ég held að þetta séu bara málvenjur sem hafa skapast í gegnum aldir og enginn leyndardómur búi þar að baki. Sama gildir um hárið; það er venja að tala um hár í eintölu eins og það væri safnheiti nema í einstaka tilfellum eins og þegar rætt er um skapahár eða augnhár.<br><br>__________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Orð eru held ég soldið eins og verkfæri, þau fá merkingu sína af notkunn sinni..
Það er td hægt að nota hamar til að berja nagla í spýtu eða til að brjóta bein.
Svo kallar maður hamar verkfæri(í hefðbundum trésmíða skilningi) og kallar maður hamar vopn.
Hvaða þýðingu eða merkingu hamarinn hefur, ræðst ss af notkun eða möo af sambandinu sem hamarinn kemur fyrir í.
Sama má segja um “hár”.. það er hár á manneskju, eða hár maður..orðið er ss verkfærið eins og hamar, merkingin er samband orðsins við aðrahluti.

Orð getur haft óteljandi merkingar.
Orð eru líka, að mínu mati, stundum hindrun fyrir merkingu og/eða skilning..

Það er t.d. feitur misskilningur að við þurfum orð til að hugsa! Ég hef stundum furðað mig á fólki sem heldur því fram að orð séu forsenda hugsunar, eða eitthvað þessháttar. Það tók mig langan tíma að trúa að það héldi þessu virkilega fram af alvöru. Ég veit ekki með ykkur hér, en ég þarf ekki orð til að hugsa. Myndræn hugsun finnst mér td virka einn best til að velta heimspeki fyrir mér.