Ég vil taka það fram að þótt ég vísaði á grein Atla er ég ekki tilbúinn til að taka endanlega afstöðu um þetta mál, enda flókið mál þegar spurt er um réttlæti, eins og ég held að flestir skynsamir menn játi. Atli hefur mikið til síns máls eins og reyndar Þorsteinn, Vilhjálmur og Hannes líka.

En umræðunni tek ég fagnandi =)<br><br>__________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Það er kannski rétt að benda mönnum á þær greinar sem um er að ræða, ef einhver skyldi hafa áhuga á því að kynna sér þau rök sem menn hafa þegar sett fram um þetta mál.

Þær eru helstar (í stafrófsröð eftir höfundum):
(1) Atli Harðarson, “Er kvótakerfið ranglátt?” Skírnir, 173 (vor 1999) 7-25.
(2) Atli Harðarson, “Hverjir eiga fiskinn? : nokkrar huleiðingar um siðfræði eignarréttarins” Skírnir, 166 (haust 1992) 407-417.
(3) Hannes Hólmsteinn Gissurarson, “Fiskur, eignir og réttlæti”, Tímarit lögfræðinga, 49 (1. hefti 1999) 31-55.
(4) Þorsteinn Gylfason, “Fiskur, eignir og ranglæti” í Þorsteini Gylfasyni, Réttlæti og ranglæti (Reykjavík; Heimskringla, 1998), 109-130.
(5) Vilhjálmur Árnason, “Hvað er ranglátt við kvótann?”, Tímarit lögfræðinga, 49 (2. hefti 1999) 73-84.

Athugið að í seinni grein Atla (1) hefur hann fágað mál sitt mjög mikið frá því í fyrri greininni (2); að grein Hannesar (3) er svar við grein Þorsteins (4) og hana má einnig nálgast á heimasíðu Hannesar (http://www.hi.is/~hannesgi/).<br><br>__________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Kæri vinur.
Kíktu á Alþingi hér á Huga, um hvernig velferð við viljum og þú finnur skoðanaskipti um þessi atriði.
kveðja.
gmaria.