Ég er sammála seinasta ræðu manni í aðalatriðum..
Heimspeki virðist mér fást við spurningar..
Hún fæst ekki við það sem er vitað, þe hún notar það sem þykir vera vitað, til að fást við spurningar..
Heimspekin áskilur sér þó rétt til að efast um allt, einnig það sem hún notar sem vitneskju á einum tíma..
Þá á ég við að við getum talað um vísindi, stærðfr, okkar eigin tilveru, og svo frv, eins og við efumst ekki um þessa “vitneskju”.. en ss í öðru sambandi efast um þessa “vitneskju” hluti..ss ekkert er fast eða vitað
Heimspeki virðist mér viðleitni við að skýra þá mynd sem við höfum af TILVERUNNI í eigin huga..í smáatriðum og heild
Raunar sé ég heimspekina eins og síffellda breytilega vitræna skynjun á tilverunni, sem bylgjast eins og net, net sem er byggt á rökum, netið fangar svo heildræna skynjun okkar á TILVERUNNI..
En net þetta svífur þó í lausu lofti, ss við getum ekki byggt á neinni óumdeilanlegri VISSU..
Við getum notað samhengi hluta, samhengið ræðst af röklegukerfi sem við notum, td “almennri skynsemi” svona normalt ef við erum að velta vöngum, við getum ss ekki bent á neitt viðurkennt rökfræðikerfi sem við beitum daglegs dags, ég þekki allavega ekki neinn sem notar skilgreint rökkerfi ALLTAF, hver veit kannski er möguleikinn fyrir hendi?! ;)
Heimspekin reynir ss að finna þetta samhengi..
“vissan” er deild vísinda, en var deild heimspekinar líka, en gildir einu við notum “þekkingu” vísinda og ég lít svo á að vísindi til heyri enn heimspeki..
Vísindin eru ss eins og þéttriðnara net heimspekinar, en heimspekin eins og hún er skilgr í dag myndar gisnara net útfrá þessu þéttara neti “þekkingarinnar” eða “vissu” vísinda..
(Aðferð heimspekinar er að mínu viti frekar aðferð útilokunar, að finna það sem getur EKKI verið skv samhengi hluta, miklu frekar það en að finna hvað ER skv samhengi hluta, kannski er hér munur vísinda og nútíma heimspeki.. saman mynda vísindi og heimspeki ef til vill einskonar samloku útilokunar og staðfestinagar, svo langt sem staðfesting nær.. hver veit)
Minn skilningur á heimspekinni, er að hún sé allt þetta síbreytilega bylgjandi net, sem þreyfar út frá sér í myrkrinu eins og frumstætt svifdýr undir smásjá.. þið vitið hvað ég meina
Heimspekinn er ss þekkingarfálm mannkyns í myrkrinu, en ef þetta dýr fálmar í myrkrinu, þá veit það ekki hvort það sjálft er til, eins og því virðist það vera til, þe við getum ekki sagt að Parmenídes hafi haft rangt fyrir sér þegar hann sagði hreyfingu/breytingu vera blekkingu, ef við hugum af samhangandi eðli tímans, hvernig hann tengir okkur öll saman, og takmarkaða meðvitund og skyjun okkar, ss í okkar 3víða tilvist sem rennur eftir 4.víddinni eins og lest á leið í eilífðina..
Þetta fálmandi fyrirbæri kallað mannkyn,
(Ég gef mér að það aðrar meðvitaðar verur séu til, og þal mannkyn, og að það sé ekki hugarórar mínir, þó ég efist af heimspekilegri nákvæmni!)
Þetta fálmandi mannkyn getur ekki VITAÐ neitt fyrir víst, það eina sem það gæti hugsanlega vitað með vissu er: Tilvistarleg merking orðsins “ER”, þe eitthvað er, það er, eða bara “ER”. En ég áskil mér þó rétt til að efas af heimspekilegri nákvæmni. Og ég ráðlegg ss mannkyni sem stundar þessar þreifingar ss að gera það líka! ;)
Heimspeki er ss þetta skynfæri, skynferli, skynviðleitni og þal meðvitund þessarar veru sem við köllum mannkyn, í MYRKRI af allra feitustu gerð!
Hmm… afsakið hve óagaður ég er.. ég er einhvern vegin þannig innstilltur núna.