Það er afar vinsælt að hugsa sem svo, að ekkert verði til úr engu og eitthvað verði aldrei að engu. Hlutir geta breyst, færst úr stað og guð má vita hvað, en það sem er eitthvað verður aldrei ekkert.

well dööö dómsdagur er 12 júlí 2043

þá verða þeir sem hafa verið góðir, sammkvæmt skilningi hins almáttugra, valdir til að búa í paradís.
en hver hinn almáttugi er er soldið vesen að finna út :S þeir eru nefnilega nokkrir almáttugir en hver er hinn rétti, I don't know.

þessvegna ætla ég að flytja í munkaklaustur í indónesíu og stofna nýja trú :D
Ístni heitir hún og er samblanda af Íslam og Kristni. ég ákvað að sleppa gyðingstrú því sagan segir okkur að þeir sem eru gyðingar lenda bara í vandræðum.









og þeir sem héldu að ég meinti eithvað með þessu eru bara asna

Eins og “ALLT” getur ekki verið til getur “EKKERT” verið til, annars gæti verið að bæði gætu vel verið, verið til. En persónulega trúi ég því að heimsendir hvorki geti orðið né verði. Ég hugsa um tíma sem hring því á hringi er hvorki byrjun né endir og þannig held ég að tíminn sé. En hinsvegar er alltaf hægt að segja að ef við t.d. teiknum hring þá hafi hann byrjun og endi (þegar við byrjum að teikna hann og þegar við endum því).

en núna er ég bara kominn út í rugl, eða hvað?