[Notanda eytt] fyrir 19 árum, 2 mánuðum Fjöldi lestra: 383

Hvenær veit maður?

Hafið þið aldrei pælt í því hvenær maður veit að maður er til? Allir sem lesa þetta vita auðvitað að þeir eru til, á hinn bóginn veit 1 árs barn auðvitað ekki að það er til. Barnið sefur allan daginn eða horfir út í loftið. Það hugsar ekkert. Hvenær yrjar maður að hugsa og fatta að maður er til. Ég var að spá hvort maður vakni bara einn daginn og hugsi með sér “Ég er til” eða kemur þetta bara smátt og smátt. Samt á ég erfitt með að hugsa þetta í sambandi með smátt og smátt því mér finnst það eiginlega ekki ganga upp.

Hvenær haldiði að maður viti að maður sé til?

gthth fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Ég held að það sé ekki hægt að vita að P (þar sem P stendur fyrir hvaða yrðingu sem er) fyrr en maður hefur vald á hugtakalegri hugsun. En hugtakaleg hugsun er máltengd hugsun og maður nær valdi á máli og hugtökum samtímis (þetta veltur hvort á öðru) og það virðist gerast smátt og smátt.

___________________________________

Fyrra álit

Calliope fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Þetta er reyndar umdeilt, til að mynda virðist vera að tungumál og hugmyndin um tölur og magn séu ótengd að mestu. Sömuleiðis get ég hugsað um eitthvað án þess að hafa orð yfir það. Annars er ég orðin ryðguð í þessu, þyrfti að fletta þessu upp.

Fyrra álit

gthth fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Já, þetta er umdeilt, það verður að viðurkennast. En taktu samt eftir því að ég sagði að það væri ekki hægt að vita inntak yrðingar án hugtakalegrar hugsunar. Með því er ég auðvitað ekki að neita tilvist annarrar hugsunar en hugtakalegrar hugsunar.

Hins vegar hefur mér aldrei þótt svona “impressjónísk” sjálfsskoðunarrök mjög sannfærandi. Ég held að að baki eiginlega allri okkar hugsun, meira að segja þegar við teljum okkur vera að hugsa án orða, liggi vald okkar á hugtökum, en það er önnur ella.

___________________________________

Fyrra álit

Calliope fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Nei, innskoðun er ekki málið, enda sálfræði löngu búin að henda henni fyrir borð og taka upp aðrar aðferðir

Með því að fjalla um inntak erum við samt komin út í mun dýpra vandamál, þ.e. hvernig hugurinn getur verið íbygginn, eða vísað út fyrir sjálfan sig og verið um eitthvað yfirleitt.

En ef við lítum fram hjá íbyggni þá er ýmislegt sem bendir til þess að tungumál sé ekki forsenda allrar hugsunar. Til að mynda er til fólk með málstol, þar sem tungumálastöðvar heilans eru skemmdar, samt sem áður í einhverjum skilningi hugsað.

Annars líta flestir sálfræðingar nú til dags á hugsun sem upplýsingaúrvinnslu heilans, eða a.m.k. afurð hennar. Og upplýsingaúrvinnsla þarf ekki endilega að vera rökræn eða semantísk (IF X THEN Y o.s.frv.) heldur er hún frekar einhvers konar virknisflæði um tauganet.

Æi ble, ég er þreytt :P

Fyrra álit

gthth fyrir 19 árum, 2 mánuðum

En er ekki málstol getuleysi til að tala frekar en einhvers konar tungumálaleysi? Nú hljóma ég eins og ég sé að endurtaka það sem þú varst að segja, en það sem ég er að spyrja um er hvort þetta sé ekki frekar spurning um getuleysi til að framkvæma sjálft talið. Ég spyr af því að ég veit ekki, en ef þetta er þannig, þá segir málstol ekkert um það hvort hugsun sé máltengd eðe ekki.

___________________________________

Fyrra álit

Calliope fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Það eru til margar tegundir, reyndar er að mig minnir stundum greint á milli málstols (sem er þá eins og þú nefnir) og máltúlkunarstols (að geta ekki skilið aðra), og hvort um sig tengist tilteknum heilaskaða.

Ég er annars orðin mjög forvitin um þetta, og langar að kynna mér þetta nánar. Ef ég hef tíma til að kynna mér rökin með og á móti því að hugsun byggi á tungumáli skal ég kannski skrifa eitthvað um það.

Fyrra álit

gthth fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Hlakka til að lesa það :)

___________________________________

Fyrra álit

Calliope fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Legg ekki enn í þessa grein, en fann aftur á móti þetta ef þú hefur áhuga:
http://plato.stanford.edu/entries/language-thought/

Fyrra álit

Calliope fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Og reyndar þetta líka:
http://plato.stanford.edu/entries/mental-imagery/

Fyrra álit

Popcorn fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Já, mér finnst hugmyndin um að hugtakaleg hugsun
okkar byggi á tungumálinu heillandi, en mér
finnst það líka alveg jafnlíklegt að þessu sé
öfugt farið.

En hvenær förum við að geta hugsað óhlutbundið?
Er það ekki oft miðað við einhvern aldur
(gróflega)?

Mér finnst eins og krökkum á akveðnum aldri
finnist ofboðslega gaman að spyrja “hvað ef” um
allan fjandann. Það ætti að vera merki um
óhlutbundna hugsun.

Fyrra álit

gthth fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Ég veit ekki hvort þú hefur skilið rétt það sem ég sagði eða ekki en bara svo ég skýri samt betur hvað ég á við, þá var ég ekki að segja að hugtakaleg hugsun byggi á tungumáli en að tungumálið byggi ekki á hugtakalegri hugsun; öllu heldur tel ég að þetta tvennt fari saman: hugtök og tungumál eru samferða. Tungumálið gerir ráð fyrir hugtakalegri hugsun og getan til hugtakalegrar hugsunar gerir ráð fyrir tungumáli. Og það sem meira er (svo ég fullyrði nú fleira umdeilt), hvort tveggja verður til í samskiptum við annað fólk.

___________________________________

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Mikið rosalega eru þetta djúp svör hjá ykkur. Ég vildi að ég gæti svarað svona vel.

Fyrra álit

phi fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Þú kannt allavega að spyrja, það er byrjuninn :D

Science. It works, bitches.! ^_^

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 19 árum, 2 mánuðum

6.ára gamall þegar ég hugsaði “afhverju er ég ég?”

quite proud of it :)

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 19 árum, 2 mánuðum

Já… ég man ekki eftir því að hafa hugsað svoleiðis.

Fyrra álit

Heimspeki

Heimspeki

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Korkar - Heimspekilegar umræður

Hvenær veit maður?

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi