Ef þú hefur eitthvað, geturðu alltaf sagt, ekki það. Og ef þú hefur allt, þá gerurðu alltaf sagt, ekki það. Og þar hefurðu ekkert.
Ekkert er að mínum dómi, dæmi um aðferð mannlegrar hugsunar að afla sér þekkingar, með röklegum hætti. Þeas allt sem við sjáum eða skynjum getum við á sama hátt neitað, búið til negatívu af veruleikanum, og þal séð eitthvað “nýtt”.
Ef þú hugsar um allt, bara allt, ALLT ALLT! Þá getum við hugsað: “Nei! ekki allt, ekk bara allt, EKKI ALLT ALLT!” og búið til eitthvað nýtt með rökum einum saman. Og það þykir mér stórmerkilegt. Því að ekki er EKKERT til, nema í rökhugsun okkar(og etv annara). ;)
Kv.
VeryMuch