Nei, þessi setning gerir ekki ráð fyrir því.

Ef þú pælir ekkert í svona hlutum, áttu mjög líklega eftir að vakna einn daginn (eldgamall) og fatta það að þú hefur ekki afrekað neitt um alla ævina. Boðskapur þessarrar setningar er að segja þér að nýta lífið til fulls. Ekkert neitt kúk og piss um það hvenær þú deyrð, það kemur málinu svo ekkert við að helmingurinn af því hálfa væri fullmikið.

Nema að þú hugsir virkilega bara svona grunnt, en það er þitt að bæta…

Ef þú lifir öllum dögum eins og þeir væru þínir síðustu færu hagkvæm framtíðarplön í vaskinn og þú myndir enda uppi sem róni.
Skiptir einhverju máli þótt að besti dagur lífs manns sé sá síðasti eða einhver nr. 8324?
Maður á bara að njóta lífsins og þess sem maður er að gera núna og ekki að hugsa um að gera öðrum til geðs með því hvernig maður er, nema kannski maka sínum :)
Svo er það algjört grundvallaratriði að vinna við það sem manni þykir skemmtilegt jafnvel þótt að það sé illa borgað og raunveruleikaflótti af og til er mér og eflaust bara öllum lífsnauðsynlegur.

Þet ta eru alllavega þrjár lífsreglur sem ég held að séu mun skárri en “lifðu hverjum degi eins og hann sé þinn síðasti”. Svo er alltaf sniðugt að passa sig á að lifa ekki of mikið í framtíðinni eða fortíðinni.