Ég trúi því að við búum í kökuboxi. og að einhvertíman þegar við erum úti og erum að horfa uppí loftið(lokið á boxinu) að þá muni boxið opnast og við munum sjá hinn raunverulega heim.
sko þetta byrjaði allt þegar gömul kona var að baka fyrir jólin og gleimdi boxinu ynnst inní geimslu fullu af kökum. svo komst raki í boxið og kökurnar fóru að mygla og gerjast. þá fór að myndast ákveðið lofslag innaní boxinu og heimurinn einsog við þekkjum hann fór að myndast og kökurnar urðu að plánetun og eftir því sem kökurnar orðu myglaðari þá fór að myndast lofttegundir undir himnu sem varð til vegna myglunar, þessa mygluskán köllum við ósónlag.
undir ósónlaginu hafði svo hver kaka(pláneta) sitt næði til að mygla í friði á sinn hátt. þetta gerðist allt á mörgþúsundum ára hjá okkur talið, en tíminn líður ekki eins hratt hjá gömlu konunni sem bakaði kökurnar og óbeynt skapaði okkur.
en svo er það bara spurningin hvað geris þegar konan fer að taka til í búrinu og finnur boxið og hendir kökunum, ætli við getum þá haldið áfram að lifa í ruslinu hjá henni eða hvað?